- Πολύ περίεργο πλάσμα αυτός ο γιος του Δευκαλίωνα και της Πύρρας. Χρόνια εξυπνάκιας, ταλαίπωρος, ευκολόπιστος και γκόμενος περιωπής, πασχίζει να ορθοποδήσει ανάμεσα σε συνθήκες αντίξοες, προϊόν των επιλογών του. Συντάσσεται εύκολα με τους κανόνες, όταν οι κανόνες θίγουν περισσότερο τη βολή των άλλων. Ερωτεύεται συχνά, συνήθως τι γυναίκα του άλλου και παντρεύεται συνήθως αυτή που δεν ερωτεύεται κανένας. Μέσα του επιβιώνουν όλα αυτά που εκ παραδόσεως μεταφέρθηκαν με διάφορους μεταφορείς από ξηράς ,θαλάσσης και αέρος. Και οι μεταφορείς στη γειτονιά που ζούσε ήταν πολλοί.
Βιαζόταν πάντα. Έτρεχε πρώτος στους σταθμούς. Αλλά πάντοτε έχανε το τρένο. Ίσως γιατί τα τρένα καταλάβαιναν περισσότερο τις εκδρομές απ’ ότι εκείνος. Αγαπούσε να κοροϊδεύει το διπλανό του και πάντα χαιρόταν με τη δυστυχία του. Έτσι του αναπτύχθηκε και η αλληλεγγύη. Βοηθούσε για να νιώσει υπεροχή.
Η κλοπή ήταν μια πράξη που πάντοτε του δημιουργούσε μια έλξη περίεργη. Χαρακτηριστικό του, το ότι όλο έκλεβε. Έκλεβε παντού και οποιονδήποτε. Έκλεβε το κράτος, έκλεβε το διπλανό του, έκλεβε την ευτυχία. Η πιο όμορφη απάτη την έκανε με το χρόνο. Τον έκλεβε διαρκώς.
«Δούλεψε να φας και κλέψε να ‘χεις» ήταν η φράση που στροβιλιζόταν στο μυαλό του από μικρός. Σε όλες τις τάξεις από την πρώτη τη μικρή μέχρι την πολύ μεγάλη διατηρούσε αναλλοίωτο το χαμόγελό του και το συνόδευε πάντα μ ένα ανεβοκατέβασμα της κεφαλής. Το δράμα του ήταν ότι κατανοούσε την κοροϊδία αλλά καθαρά για ερωτικούς λόγους την ανεχόταν.
Παρ’ όλα αυτά ντρέπεται ντρέπεται συνεχώς γι αυτό και το «σα δε ντρέπεσαι» στη γειτονιά του θεωρείται εθνική φράση.
- Όλο και περισσότερο αισθάνομαι την απουσία του ευρώ απ’ τη ζωή μου
- «Είσαι ένα περιστέρι που πετά στον ουρανό πάμε νά ‘βρουμε ένα αστέρι σ' έναν κόσμο μακρινό...Έλα να.. έλα να.. νά ' βρουμε έν' αστέρι που πετά.. που πετά.. ψηλά στον ουρανό...Είσαι ένα καρδιοχτύπι μού ‘χεις κόψει τα φτερά έλα πάρε μου τη λύπη έλα δώσ’ μου τη χαρά...Είσαι έ.. είσαι έ.. ένα καρδιοχτύπιμού' χεις κό.. μού 'χεις κό.. κόψει τα φτερά...».
- Δήλωση, αντίδραση του κ. Χατζηδάκη μετά την απαγόρευση πτήσεως από τον εθνικό αερομεταφορέα
- Ο Antoine De Saint Exypery έχει την καλύτερη πρόταση αέρος
- Ολυμπιακή αέρος για τους εργαζόμενους. Όπου μπαίνει!
- Ο Ολυμπιακός προκρίνεται με δυο αποτελέσματα. Η ολυμπιακή με κανένα. Τα θηλυκά στην Ελλάδα βρίσκονται πάντοτε σε μειονεκτική θέση.
- Στο PRESS στην ΝΕΤ η μεταρρυθμίστρια , απελευθερωμένη από τις καταλήψεις της πίεσης με πρόσωπο κριτικό απολογείται για την αποκοπή από τον ομφάλιο λώρο. «Οι υπουργοί δεν κάνουν μόνοι τους ότι τους καπνίσει ακολουθούν την κυβερνητική πολιτική»
- Και μετά παρατηρώντας και εξακριβώνοντας το αυτονόητον εισέρχεται κριτικά «είμαστε οι πρώτοι στο κόσμο στο να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας». Τι εννοούσε η Πολυώνυμη ποιος ξέρει. Μάλλον εμάς!
- Μια πρόταση χωρίς σκέψη
- Μια σκέψη χωρίς πρόταση
- Πώς να πετάξεις μετά?
- Συναισθηματική εμμονή ονομάζεται να αγαπάς τη Βαρβάρα κι αυτή να σε φτύνει
- Συναισθηματική ηλιθιότητα είναι να σε φτύνει το σύστημα και εσύ να το προσκυνάς.
- «Τι διαφορά έχει η κ. Σαρή από κάποιον που έχει 1000 πτυχία?». Ακούσαμε στο Λάκη δια στόματος Ψωμιάδη. Αν είναι σχήμα λόγου πολλές. Αν είναι κυριολεξία καμία.
- Ένα ανοιγόκλειμα των βλεφάρων και φτάσαμε στο τέλος.
- Μ’ αρέσει αυτή η κατάντια. Είναι παντού!
- Δεν ήξερα ότι οι κεφτέδες προκαλούν τέτοια αποχώρηση κοπράνων αναρωτήθηκε ο Προγάστωρ συνεχίζοντας την περίσφιγξη!
- Κόντευε να τελειώσει η εκπομπή και δεν είχε ακουστεί κανένας θόρυβος. Προς στιγμήν χάρηκα. Αλλά τι ήταν να το σκεφτώ. Οι πορδές κατέκλυσαν το χώρο και το κοινό ξεκαρδίστηκε.
- Γιατί άραγε η λέξη πορδή προκαλεί τόσο γέλιο, ποτέ δεν το κατάλαβα. Ίσως επειδή μας καταπέρδουν συνεχώς.
- Αυτοί οι αριθμοί που με περικλείουν μου προκαλούν μιαν αρρυθμία
- Διαβάσαμε στο ΒΗΜΑgazino τις απόψεις περί της αποποινικοποίησης ή μη της καλλιέργειας ινδικής κάνναβης για προσωπική χρήση. Απίστευτη η ταύτιση των απόψεων της κ. Παπαρήγα και κ. Καρατζαφέρη. Διαφοροποίηση από τον κ. Αλαβάνο.
- Ανατρίχιασα!
- Το σπίτι του λαού
- Η απόλυτη αλήθεια καταδικάζει ελαφρά τη καρδία. Και το δάσος ακόμα εξακολουθεί να καίγεται.
- Το δάχτυλο κουνιέται κάνοντας μαθήματα παρωχημένης δημοκρατίας. Στα λαχανικά βέβαια!
- Τα ρήμα έγιναν ρηματίσκιον.
- Είναι κι αυτό το κλειστό παραθυρόφυλλο απέναντι. Πόσο αλαζονικά αρνείται να συμμετέχει.
- Ένας πολύ χοντρός κύριος ανεβαίνει σε μια μοντέρνα ζυγαριά και περιμένει να βγάλει στην οθόνη το βάρος του.
Και η ζυγαριά βγάζει μήνυμα «ένας – ένας παρακαλώ».
- Μας πήραν είδηση ακόμα και οι πλάστιγγες.
- Έλα χαμογέλα λίγο. Καλό είναι!
λοξος
loksos@gmail.com
Αναρτήσεις
