· «Η ελληνική γλώσσα καταξιώνεται μόνο από τη λέξη ποδήλατο»
· Αποφαίνεται ο Γερμανός φιλόλογος Ulrich von Wilamowitz
· Αποσαφηνίζοντας.
· Το μεγαλείο της σύνθεσης!
· Το μεγαλείο της αφαίρεσης!
· Και η σύνθεση επικάθεται και εκτός γραμματείας
· Παίρνοντας διαστάσεις τραγελαφικές και ταυτοχρόνως πραγματιστικές
· Ελαύνω διά του ποδός
· Ποδήλατο
· Και εκπίπτω της διαδικασίας της πολιτικής
· Ελαύνω διά του νοός
· Νοήλατο
· Και καταντώ το νοήλατο μακρινό, απατηλό και ακριβοθώρητο!
· Εκπίπτοντας του αξιώματος της καταξίωσης
· Και η αφαίρεση μεταμορφώνει την ουσία του συμπεράσματος και διογκώνει την λεπτομέρεια
· Και οι οδοί φιλοξενούν το σαρκίον το εκ της πτώσεως εξαρτημένο
· Μεγάλη Πέμπτη
· Η Ζωή εγκαθίσταται στις χωματερές κι οι μάνες αναζητούν τον επιούσιο
· «Λάβετε φάγετε τούτο εστί το σώμα μου»
· Το ευρισκόμενο στον υπόγειο χώρο των υπολειμμάτων
· Προσιτό από κόρακες, ύαινες κι απελπισμένους
· Εγκαταλελειμμένοι από Θεούς και Δαίμονες, Ανασκαλεύουμε τις χαμένες Περιόδους των Ονείρων για να βρούμε διαλείμματα ευτυχίας
· Χαμηλά, ανάμεσα σε φλούδες από ξεχασμένα υπόλοιπα και μανταρίνια
· Με τα ακροδάχτυλα ανιχνεύουμε την ελπίδα ,για την ικανοποίηση των πρωτογενών ενστίκτων μας.
· Μοναχικοί οι λυγμοί ανακατεύονται με τα απομεινάρια της υπεροχής συντάσσοντας επικήδειους, για ζωντανούς νεκρούς
· Συνθέματα μοιρολόγια!
· Με πλαταγίσματα αρπακτικών πετεινών,
του ουρανού και της γης
· Του Ποιητού μεγαλουργήματα!
· Κι ο Χάροντας ο μεγαλοβδομαδιάτικος αγναντεύει τους μυστικούς συνδαιτυμόνες
· Περιμένοντας
· Κι οι Απόστολοι μαζεύτηκαν στην τελετή του Ιερού Νιπτήρα
· εξυπηρετώντας τις ανάγκες της εορταστικής τυπικότητας
· Το νερό αποκλειόμενο από την αθωότητα αποφάσισε να αποσιωπήσει την ιερότητα της υγρασίας και μελαγχολικά συμβιβάστηκε με τον προορισμό του
· Ο ήχος ειρωνικός αποστασιοποιήθηκε και το κελάρυσμα ανακατεύτηκε με τους μεταμεσονύχτιους ύμνους
· Τα τέρατα ορθά καταπίνουν την απόγνωση των κολασμένων τραγουδώντας κακόφωνα τους εσπερινούς .
· Οι περιούσιοι τροχίζουν τα δόντια τους, καταπίνοντας τις μετοχές των απεγνωσμένων φωνών
· Και το υπερούσιο ενοχλημένο, προσβεβλημένο, βωμολοχεί.
· Στις συνάξεις των εγγεγραμμένων
· Tο Πρωτόκολλο ερμήνευσε την εικόνα και εκδίωξε τις σειρές που την προσέβαλαν
· Το Κιότο ηχητικά θύμισε τον επαρχιωτισμό μας
· Η Χώρα του περιβάλλοντος λόγου απεβλήθη εκ της αλφαβήτου
· Τα εγγειότοκα οργισμένα απορούν για την κατάντια τους
· Kι oι στεναγμοί έπαψαν εδώ και καρό να αναζητούν τον επίλογο.
· Η ταυτότητα η ελληνική
· Παρούσα στις λάσπες, στους σκονισμένους δρόμους, στις χωματερές
· Στις αράδες των ποινολογίων
· Στην βρομιά των μεγαλοσχημόνων
· Κι ο Τύπος, τύπος και υπογραμμός συμπαραστάτης της ατμόσφαιρας.
· Στην «Απογευματινή» δυο τίτλοι πρωτοσέλιδοι
· Δείχνουν πως επιλέγονται τα εφήμερα ρίγη των συγκινήσεων και τα ραγίσματα καρδιάς
· Ράγισμα καρδιάς για μια συνέντευξη περίσπουδης μορφής κι από κάτω η ρακοσυλλέκτρια μάνα
· Τίτλος «πιασάρικος», ψυχρός
· Χωρίς αγγίγματα, ραγίσματα και εξεζητημένες ευαισθησίες
· Ο πόνος χωρίς Επώνυμο!
· Δεν συγκινεί!
· Απλώς πουλά!
· Πώς περνάς παππού;
· «Μια χαρά! Έχουμε μια μοντέρνα κατοχή»
σαρκαστικά δηλώνει ο γεράκος μπροστά στην κάμερα
· Ντρέπομαι!
· Κι έχω βαρεθεί να πληγώνομαι
· Ντρέπομαι κι οργίζομαι
· Ο όχλος ασχολείται με τη σφαίρα την διά του ποδός προκαλούσα αποπροσανατολισμούς
· Ντρέπομαι
· Και δεν μπορώ πια να χαμογελώ κουνώντας το κεφάλι μου, υπερτιμώντας την υποτιθέμενη ανωτερότητα μου
· Την ευαισθησία της ψυχής μου, την καθηλωμένη
· Και αίφνης!
· Τα προβλήματα της μισής και της άλλης μισής Ελλάδας λύθηκαν
· Οι κόκκινοι πήραν το σκήπτρο
· Κι οι πράσινοι πουλιούνται
· Πο! Πο! Πο!
· Τι ευτυχία!
· Βγήκα στους δρόμους τρέχοντας να πανηγυρίσω για τα τεκταινόμενα
· Ήταν μαζεμένοι όλοι
· Φώναζαν χειροκροτούσαν αγκαλιαζόντουσαν πετούσαν ψηλά τα καπέλα τους
· Ήταν τόσο χαρούμενοι
· Ευχαριστούσαν το Θεό και δάκρυζαν
· Και κάτι άλλοι
· Σε μια γωνιά ξερνούσαν συνεχώς
· Για να αποβάλουν την μόλυνση της νοημοσύνης τους.
· Ντρέπομαι
· Ντρέπομαι κι οργίζομαι!
· Η Κυριακή πλησιάζει!
· Η Κυριακή του Πάσχα!
· Τα καινούρια παπούτσια τα γυαλιστερά, τα κοντά παντελονάκια με τις τιράντες
· Η γιαγιά με το στασίδι της, Τη μαύρη μαντίλα
· Ο Μπαρμπα Πίπης, του Παπαδιαμάντη
· Η αναμμένη λαμπάδα της νονάς, η στολισμένη με κορδέλες φανταχτερές
· Τα χαμένα χρόνια
· Τα φιλιά που ανακατεύονται με το θόρυβο των πυροτεχνημάτων
· Θα κλείσω τα μάτια, θα ονειρευτώ
· Θα θυμηθώ
· Και Θα τους δω όλους
· Καλή Ανάσταση!
λοξός
loksos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου