Πέμπτη 24 Απριλίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      «Η ελληνική γλώσσα καταξιώνεται μόνο   από τη λέξη ποδήλατο»

·      Αποφαίνεται ο Γερμανός φιλόλογος Ulrich von Wilamowitz

·      Αποσαφηνίζοντας.

·      Το μεγαλείο της σύνθεσης!

·      Το μεγαλείο της αφαίρεσης!

·      Και η σύνθεση επικάθεται και εκτός γραμματείας

·      Παίρνοντας διαστάσεις τραγελαφικές και ταυτοχρόνως πραγματιστικές

·      Ελαύνω διά του ποδός

·      Ποδήλατο

·      Και εκπίπτω της διαδικασίας της πολιτικής

·      Ελαύνω διά του νοός

·      Νοήλατο

·      Και  καταντώ το νοήλατο μακρινό, απατηλό και ακριβοθώρητο!

·      Εκπίπτοντας του αξιώματος της καταξίωσης

·      Και η αφαίρεση μεταμορφώνει την ουσία του συμπεράσματος και διογκώνει την λεπτομέρεια

·      Και οι οδοί φιλοξενούν το σαρκίον το εκ της  πτώσεως εξαρτημένο

·      Μεγάλη Πέμπτη

·      Η Ζωή εγκαθίσταται στις χωματερές κι οι μάνες αναζητούν τον επιούσιο

·      «Λάβετε φάγετε τούτο  εστί το σώμα μου»

·      Το ευρισκόμενο στον υπόγειο  χώρο των υπολειμμάτων

·      Προσιτό από κόρακες,  ύαινες κι απελπισμένους

·      Εγκαταλελειμμένοι από Θεούς και Δαίμονες, Ανασκαλεύουμε τις χαμένες Περιόδους των Ονείρων για να βρούμε διαλείμματα ευτυχίας 

·      Χαμηλά, ανάμεσα σε φλούδες από ξεχασμένα υπόλοιπα και μανταρίνια

·      Με τα  ακροδάχτυλα  ανιχνεύουμε την ελπίδα ,για την ικανοποίηση των πρωτογενών ενστίκτων μας.

·      Μοναχικοί  οι λυγμοί  ανακατεύονται με τα απομεινάρια  της υπεροχής συντάσσοντας  επικήδειους, για ζωντανούς νεκρούς

·      Συνθέματα μοιρολόγια!

·      Με πλαταγίσματα αρπακτικών πετεινών,

     του ουρανού και της γης

·      Του Ποιητού  μεγαλουργήματα!

·      Κι ο Χάροντας ο μεγαλοβδομαδιάτικος αγναντεύει τους μυστικούς συνδαιτυμόνες

·      Περιμένοντας

·      Κι οι Απόστολοι μαζεύτηκαν στην τελετή του Ιερού Νιπτήρα

·      εξυπηρετώντας τις ανάγκες της εορταστικής τυπικότητας

·      Το νερό αποκλειόμενο από την αθωότητα αποφάσισε να αποσιωπήσει την ιερότητα της υγρασίας και μελαγχολικά συμβιβάστηκε με τον προορισμό του

·      Ο ήχος ειρωνικός αποστασιοποιήθηκε και το κελάρυσμα ανακατεύτηκε με τους μεταμεσονύχτιους ύμνους  

·      Τα τέρατα ορθά καταπίνουν την απόγνωση των κολασμένων τραγουδώντας κακόφωνα τους εσπερινούς .

·      Οι περιούσιοι τροχίζουν τα δόντια τους, καταπίνοντας τις μετοχές των απεγνωσμένων φωνών

·      Και το υπερούσιο ενοχλημένο, προσβεβλημένο, βωμολοχεί.

·      Στις συνάξεις των εγγεγραμμένων

·      Tο Πρωτόκολλο ερμήνευσε την εικόνα και εκδίωξε τις σειρές που την προσέβαλαν

·      Το Κιότο ηχητικά θύμισε τον επαρχιωτισμό μας

·      Η Χώρα του περιβάλλοντος λόγου απεβλήθη εκ της αλφαβήτου

·      Τα εγγειότοκα οργισμένα απορούν για την κατάντια τους

·      Kι oι  στεναγμοί έπαψαν εδώ και καρό να  αναζητούν τον επίλογο.

·      Η ταυτότητα η ελληνική

·      Παρούσα   στις λάσπες, στους σκονισμένους δρόμους, στις χωματερές

·      Στις αράδες των ποινολογίων

·      Στην βρομιά των μεγαλοσχημόνων

·      Κι ο Τύπος, τύπος και υπογραμμός συμπαραστάτης της ατμόσφαιρας.

·      Στην «Απογευματινή» δυο τίτλοι πρωτοσέλιδοι

·      Δείχνουν πως επιλέγονται τα εφήμερα  ρίγη των συγκινήσεων και τα ραγίσματα  καρδιάς

·      Ράγισμα καρδιάς για μια συνέντευξη περίσπουδης μορφής  κι από κάτω η  ρακοσυλλέκτρια μάνα 

·       Τίτλος «πιασάρικος», ψυχρός

·      Χωρίς αγγίγματα, ραγίσματα και εξεζητημένες ευαισθησίες

·      Ο πόνος χωρίς Επώνυμο!

·      Δεν συγκινεί!

·      Απλώς πουλά! 

·      Πώς περνάς παππού;

·      «Μια χαρά! Έχουμε μια μοντέρνα κατοχή»

      σαρκαστικά δηλώνει ο γεράκος μπροστά στην κάμερα

·      Ντρέπομαι!

·      Κι έχω βαρεθεί να πληγώνομαι

·      Ντρέπομαι κι οργίζομαι

·      Ο όχλος  ασχολείται με τη σφαίρα την διά του ποδός προκαλούσα αποπροσανατολισμούς

·      Ντρέπομαι

·      Και δεν μπορώ πια να χαμογελώ κουνώντας το κεφάλι μου, υπερτιμώντας την υποτιθέμενη ανωτερότητα μου

·      Την ευαισθησία της ψυχής μου, την καθηλωμένη

·      Και αίφνης!

·      Τα προβλήματα της μισής και της άλλης μισής Ελλάδας λύθηκαν

·      Οι κόκκινοι πήραν το σκήπτρο

·      Κι οι πράσινοι  πουλιούνται

·      Πο! Πο! Πο!

·      Τι ευτυχία!

·      Βγήκα στους δρόμους τρέχοντας να πανηγυρίσω για τα τεκταινόμενα

·      Ήταν μαζεμένοι όλοι

·      Φώναζαν χειροκροτούσαν αγκαλιαζόντουσαν πετούσαν ψηλά τα καπέλα τους

·      Ήταν τόσο χαρούμενοι

·      Ευχαριστούσαν το Θεό και δάκρυζαν

·      Και κάτι άλλοι

·      Σε μια γωνιά ξερνούσαν συνεχώς

·      Για να αποβάλουν την μόλυνση της νοημοσύνης τους.

·      Ντρέπομαι

·      Ντρέπομαι κι οργίζομαι!

·      Η Κυριακή πλησιάζει!

·      Η Κυριακή του Πάσχα!

·      Τα καινούρια παπούτσια τα γυαλιστερά, τα κοντά παντελονάκια με τις τιράντες

·      Η γιαγιά με το στασίδι της, Τη μαύρη μαντίλα

·      Ο  Μπαρμπα Πίπης, του Παπαδιαμάντη

·      Η αναμμένη λαμπάδα της νονάς, η στολισμένη με κορδέλες φανταχτερές 

·      Τα χαμένα χρόνια

·      Τα φιλιά που ανακατεύονται με το θόρυβο των πυροτεχνημάτων

·      Θα κλείσω τα μάτια, θα ονειρευτώ

·      Θα θυμηθώ

·      Και Θα τους δω όλους

·      Καλή Ανάσταση!

λοξός

loksos@gmail.com

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: