ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      Είχε ξημερώσει Τετάρτη!

·      Ο Κωστάκης  ανασηκώθηκε δυο πόντους, όσοι ήταν αρκετοί για να ακουμπήσει με τις ρόγες των δαχτύλων του αυτή τη μοναδική πένα που αναπαυόταν αμέριμνη πάνω στο δρύινο γραφείο

·      Η πένα κύλησε στα δάχτυλα του  νωχελικά, αφήνοντας πίσω,  κάπου, μια κηλίδα απ αυτό το σκούρο, το μεταξένιο.

·      Το «Intermezzo» του  Murray Perahia θα έκανε το πρωινό του, παρεμβατικό και ενδιαφέρον

·      Η μουσική ξεχύθηκε, εξεγείροντας το τακτοποιημένο δωμάτιο  κάνοντας  την αλφαβητική σύνταξη των αντικειμένων να διαμαρτύρεται

·      Άνοιξε το σημειωματάριό του, ένα δερμάτινο σημειωματάριο που το είχε αγοράσει ακριβά. Μέσα είχε σημειώσεις, αποφθέγματα μεγάλων ανδρών, σοφίες διάφορες και  χαμηλά γραμμένες, πολλές  υποχρεώσεις, πολλά ευχαριστώ πολλά υστερόγραφα, προς τρίτους

·      Η πένα χώθηκε στα κοντά του δάχτυλα

·      Την έπαιξε λίγο με τον αντίχειρα και το δείκτη, να ζεσταθεί η μελάνη να γράφει ανεξίτηλα

·      Δεν του έδινε κανένας πια, καμιά σημασία

·      Από μικρός ήθελε να ξεχωρίζει, ακόμα κι όταν παρακολουθούσε στριμωγμένος τις παρελάσεις, ανεβασμένος σε εκείνο το αδειανό καφάσι από ροδάκινα

·      Η ακροστασία ήταν η αγαπημένη του στάση και  το ακροποδητί το είχε αφήσει πια κατά μέρος

·      Η πένα ακούμπησε το χαρτί

·      «Αγαπητέ Γιώργο...»

·      Δεν ήθελε να τον πάρει τηλέφωνο, δεν θα μπορούσαν να συνεννοηθούν άλλωστε

·      Είχαν από καιρό καταλήξει ότι η άρθρωσή τους ήταν αξιοδάκρυτη

·      Η συνεργασία των φωνητήριων οργάνων δε θα έδινε κανένα αποτέλεσμα, καλύτερα να τα έγραφε. Το πολύ πολύ κάποιος να του τα διάβαζε

·     Τον απασχολούσε καίρια το θέμα της Λισσαβόνας

·      Στην Ελλάδα όλοι στα χείλια τους είχαν την όμορφη πρωτεύουσα. Από τον πρώτο πολίτη μέχρι και τη Μαρία τη κοπτοραπτού

·      Πήγαινες στο σούπερ μαρκετ έπαιρνες τρία σκόρδα έδινες 2 ευρω και στο μυαλό σου ήταν η Λισσαβόνα

·      Λισσαβόνα στο βενζινάδικο Λισσαβόνα στο καφενείο, Λισσαβόνα παντού

·      Κι αυτός να κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια?

·      «Αγαπητέ Γιώργο...»

·       Η πένα ζωγράφισε μια τελεία και μια παύλα.

·      Και μετά, έκλεισε το φάκελο και τον έστειλε

·      Αυτός ήταν ο επίλογος μιας επιστολής

·      Που έμελε να ήταν σημαντική και ταυτόχρονα αστεία

·      Ο Γιώργος τέντωσε τα πόδια του και τα χέρια του φτιάχνοντας μια παράλληλη σχέση των άκρων του

·      Άνοιξε το στόμα του βάζοντας όσο αέρα χρειαζόταν για να γεμίσει το ψηλό σώμα του

·      Έτριψε τα μάτια του και σηκώθηκε

·      Προχώρησε αργά μέχρι το σαλόνι

·      Η Σιλβί είχε φτιάξει έναν αχνιστό τσάι και μπισκοτάκια ξεροψημένα

·      Ήταν μια όμορφη Τετάρτη

·      Στη βάση της ανθοδόχης, ένας λευκός φάκελος ακουμπούσε τη ράχη του, στο υπόλοιπο του κρύσταλλου

·      Τα μακριά του δάχτυλα κατάλαβαν ότι το περιεχόμενο των γραμμών θα είχε μέσα πόνο και απουσία και μια τεράστια διαγραφή όμορφων στιγμών

·      Με τον αντίχειρα και το δείκτη χάιδεψε τη λευκή επιφάνεια

·      Αμέσως εντόπισε τον αποστολέα

·      Τι θέλει πάλι αυτός. σκέφτηκε

·      Άνοιξε το φάκελο και...

·      «Αγαπητέ Γιώργο...»

·      Χαμογέλασε

·      Το μουστάκι του ανασηκώθηκε

·      Η ευκαιρία της  κυριαρχίας  ήταν κλεισμένη μέσα στο φάκελο

·      Το οικολογικό μολύβι στο πλάι, από ξύλο κέδρου, θα ήταν ο επιθανάτιος ρόγχος του inτermezzo

·      Τώρα θα δεις, σκέφτηκε και βιαστικά όπως πάντα, διέγραψε με το μολύβι οποιαδήποτε ελπίδα συνεργασίας των φθόγγων

·      Έκλεισα την εφημερίδα και έσβησα τις εικόνες

·      Λυτρωμένος ανοίγω το μαύρο κουτί της πληροφόρησης

·      Απέναντι πέντε έξι σοφοί έκαναν ανασκόπηση του τηλεοπτικού χρόνου

·      Αξιολόγησαν τη δουλειά τους, χωρίς να είναι κανένας απ αυτούς στους οποίους  απευθυνόνταν ένα ολόκληρο χρόνο μαζί τους

·      Αξιολόγησαν εκ των ένδον τη παρουσία τους και τις ικανότητες τους

·      Στην Ελλάδα οι αξιολογήσεις και οι ικανότητες έμοιαζαν με ανέκδοτα εδώ και χρόνια

·      Έβαλα τη μουσική στη διαπασών κάνοντας  το συμπέρασμα να φωνασκεί απεγνωσμένα

·      «Τι γίνετε ρέε?»

·      Όλα πάνε καλά, όλα πάνε καλά, όλα πάνε καλά!

·      Το καλοκαίρι εδραιώνεται σιγά σιγά

·      Και εγώ αναζητώ το χιόνι

·      Η θάλασσα θα αρχίσει τα παιχνιδίσματα

·      Οι μικροί πύργοι στην άμμο, μισογκρεμισμένοι θα δίνουν καθημερινά την αίσθηση της εγκατάλειψης

·      Έπιασα με τα δυο μου τα χέρια την πένα

·      Την χάιδεψα με τον αντίχειρα και το δείκτη

·      Την άφησα να δακρύσει επιτρέποντας   στις μουτζούρες να εξαπλώνονται

·      Καλά να πάθω, σκέφτηκα

·      Τοποθετώντας στο βαλιτσάκι το τελευταίο σώβρακο

·      Το πλοίο έφευγε τη Παρασκευή το πρωί

·      Έπρεπε να βιαστώ!

λοξός

loksos@gmail.com