· Ανήμερα της Αγίας Πελαγίας, στην Τήνο, το πρωινό, αγουροξυπνημένοι, παίρναμε το λεωφορείο κι ανεβαίναμε ψηλά στο βουναλάκι, για να κατηφορίσουμε μετά, συνοδεύοντας την Αυτοκράτειρα των λυγμών
· Κοντά παντελονάκια με τσάκιση, πέδιλα και χωρίστρα
· Με μια απίστευτη θρησκευτικότητα αγνότητας, με μικρές σκουντιές, μέναμε τελευταίοι, για να αγιογραφήσουμε την σκανταλιά
· Οι πέτρες προεξοχές στην άκρη του αμαξιτού, γινόταν τα μικρά όπλα της ενοχλήσεως για τους κατανυκτικούς περιπατητές
· Αθόρυβη προσέγγιση και ξαφνικά, μια μικρή κλοτσιά και μετά ένα ξαφνικό τρέξιμο και κρύψιμο πίσω από την ογκώδη κυρία που προσπαθούσε να μαζέψει με συστολή τα περιττά υπόλοιπα των ζυμαρικών.
· Και μετά ξανά και ξανά μια μικρή πέτρα επανέφερε στην πραγματικότητα, τις σκέψεις των συνοδευόντων την ιερά πομπή
· «οι αλήτες» άκουγες και εμείς συνεχίζαμε να κλοτσάμε τα μικρά χαλίκια δημιουργώντας αμέτρητες αμαρτίες στον καθωσπρεπισμό των οδοιπόρων
· Μικρά αλητάκια με όνειρα και ζωντάνια περίσσια, στο νησί της Παναγιάς, του Βοριά και των απογόνων του
· Στο Νησί που η ομορφιά ξεκουράζεται, αφήνοντας μια ματιά περιπαιχτική, στα υπόγεια της επιτηδευμένης αισθητικής.
· Τα κοντά παντελονάκια με την τσάκιση παρέμειναν από τότε ζωντανά στα περιθώρια του δρόμου,
· Τα μικρά βότσαλα εμφανίζονται για να δώσουν έναν λευκό ίχνος στη μαύρη λουρίδα της ασφάλτου, όποτε ο δρόμος κουράζεται από τις απρόοπτες επισκέψεις
· Στις κατανυκτικές εκδρομές, ο νους ανασκαλεύει μικρά χαλίκια, λευκά και δίνει στη σκέψη του αναπνοές και εικόνες επιλόγου
· Το πλαϊνό του δρόμου αφήνεται και γίνεται αφήγηση Ζωής και επιθυμιών
· Και αμυντικό παραπέτασμα στη γελοιότητα
· Και μέσα στις ονειρεμένες διακοπές της κατάνυξης, ο πυγμάχος γραμματέας, ο γραφικός παραχαράκτης της ουσίας, αναδίδει εκ των επιστολών την πλειονότητα της ηλιθιότητας.
· Και η Ένωση των προηγμένων χωρών ας περιπαίξει τον ανηκέστου βλάβης κατευθυνόμενο, αν έχει τα εξογκώματα της υπεροχής.
· Και η εγχώρια ευφυΐα απαντά στον χαύνο συντάκτη δημιουργώντας επιχειρήματα
· Στη Μελίτη το παραλήρημα του παραλόγου ενεδύθη το ιμάτιον της μαύρης απόχρωσης
· «Είμαστε κοντά, πολύ κοντά στη λύση» περιπαίζει την ιστορία ο καταπατητής του κόσμου και σκέφτομαι ότι δεν υπάρχω, ακόμα και μέσα στη μοναξιά μου
· και ο εκδιωχθείς Ζορμπάς βγαίνει απ τις σελίδες και χορεύει ένα συρτάκι γεμάτο ντροπή
· και η προστακτική στο στόμα μου, να ξεπλένει την οργή μου
· Στην ομόδοξη επιφάνεια, η εναλλακτική ιατρική παραδόθηκε για το καλό της επιστήμης!
· ο φυγάς εφυγαδεύθη, στην δικαιοσύνη των εγκληματιών!
· Και στην ημεδαπή, ο αόρατος δικτάτορας ζητά αποφυλάκιση ενώ ο πιστολάς θέλει το αποφυλακιστήριο καρφωμένο στην κάσα του
· Η Ντόλυ αποσυντονίζει το κατασκεύασμα των τεράτων ξεσκονίζοντας την άσφαλτο από τα απομεινάρια της ζωής ωραιοποιώντας την μανία, με το όνομα της
· Και στο πεζούλι πάνω, ένα κόκκινο φλιτζάνι
· ένα πακέτο τσιγάρα, ένας αναπτήρας, μια σιωπή της στιγμής
· μια ανοιξιά απέναντι, ένα ξεμάλλιασμα της θάλασσας από τα σωθικά της μοναχικότητας
· και μια συνάντηση των αισθήσεων απροσδόκητη
· ένα σχήμα ονείρου, ένας ορισμός παθιασμένος και ανάμεσα, μια μικρή παρέμβαση, που κάνει την γενίκευση να φαντάζει συμπυκνωμένη
· κάποια ξερά χόρτα ανάμεσα στους βράχους και μια αλύτρωτη επιθυμία της Θάλασσας να βγει στη στεριά
· μια αέναη προσπάθεια αναζήτησης της μήτρας
· η αλαζονεία της μοναξιάς να προκαλεί φόβο στην απρόσμενη επιθυμία
· και η αγελάδα στην κατηφορική πλαγιά να προσθέτει στην ματαιοδοξία του τοπίου την πληθωρικότητα του όγκου
· πιο κάτω μια γάτα σέρνεται στα ξερόχορτα αφήνοντας πίσω της τον ήχο να μονολογεί
· αφημένος στην κατάνυξη του παραμυθιού
· αποφάσισα να αποσυντονίσω τη σκέψη μου
· αγναντεύοντας τη μαύρη λουρίδα που ανέβαινε φιδίσια τον ήπιας αγριότητας λόφο
· στη γειτονιά του βοριά
· με την άσπρη σκόνη να γίνεται συννεφάκι και μπροστά χιλιάδες πόδια να μπερδεύονται στην εσωτερικότητα της λιτανείας
· στα κοντα παντελονάκια η τσάκιση θα αποκρυπτογραφεί την φροντίδα και η χωρίστρα θα επιδεικνύει την εμμονή της αισθητικής στον κανόνα
· μια αδέξια κινηση και το κόκκινο φλιτζάνι έδωσε την απόρριψη στο μονόλογο του λευκού
· μια κακομαθημένη επιμονή άλλαξε για λίγο την κατεύθυνση της πομπής
· άγγιξα κατά μήκος την τσάκιση
· προσπάθησα να την επαναφέρω στην τάξη, δεν τα κατάφερα
· Ο λόγος είχε πάρει το δρόμο του
· Τα σχήματα επαναστάτησαν και ευλόγησαν την αποστασία του γυμνού
· Μόνο οι γυμνές λέξεις σου ανήκουν Αυτοκράτειρα!
· Αυτές που παραμιλούν στις απόμακρες μεριές, στα περιθώρια των δρόμων, των σκουπιδιών, της ωραιότητας των αισθήσεων!
· Θα παραμείνω να απολαμβάνω την εικόνα
· Γνωρίζοντας, τη ματαιότητα της στιγμής
· Δυο σελίδες λευκές
· Ένα παραλήρημα που θέλει να ασελγήσει
· Η μαύρη λουρίδα όλο και πλησιάζει στην επιστροφή
· Οι μικροί έκοψαν δρόμο και παραφυλάνε στη γωνιά
· Με την αθωότητα της πονηριάς να δίνει μια νοστιμιά και να αντιγράφει την αναμονή του τερματισμού
· Μπροστά η εικόνα, πίσω οι λέξεις, να συναγωνίζονται
· Και μια αγωνία, να με κυνηγά
· Μια αγωνία ρακένδυτη, χωρίς τσάκιση
· Στο τέλος της πομπής
· Κοίταξα χαμηλά στα δάχτυλα
· Ηδονικό το χάσμα
· Το πρότυπο εναρμονίσθη με την εικόνα, εντελώς απερίβλητο
· Κι οι αισθήσεις ομολόγησαν
· Την αδυναμία τους
· Σιωπώντας!
loksos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου