ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ Τετάρτη 25/03/2009

• Τελειώνει ο Μάρτης ο βαρυπρεπής, ο αλλόκοτος

• Γιορτάζει η πατρίδα, γιορτάζουν οι κάμποι, γιορτάζουν οι λόγκοι, γιορτάζουν οι πλαγιές, τα όρη και τα βουνά, γιορτάζουν όλοι και όλες, μικροί μεγάλοι και μικρομέγαλοι, στα χωριά, στις πόλεις και στις μεγαλουπόλεις, στα απόμακρα και στα κοντινά. Στις συνοικίες και στις περιβόητες λεωφόρους οδούς, στα χαμόσπιτα και στα παλάτια στις μικρές και στις μεγάλες προτάσεις, στα κείμενα και στα υποκείμενα. Με πομπές και λόγους μεγαλόπνοους, με αναφορές παρελθοντικές και ανάσες, με ματιές ολόγυρα, μπας και μας πιάσει ο φακός της βραδινής εξιστόρησης της επετείου

• Ακινησία μεγαλοπρεπής στα βάθρα, ενίσχυση του πρωτοκόλλου, μουσικές από μπάντες με άσπρα και κόκκινα σιρίτια, χάλκινα επιβλητικά να ερμηνεύουν την σύνθεση, άρματα μάχης, κανόνια μεγάλα και μικρά και νέοι και νέες με κορμιά αλαβάστρινα και με περηφάνια επίπλαστη καθοδηγούν την παράσταση με αργό επίσημο βηματισμό

• Πομπές αγέλαστες, μελαγχολικές, φυλακισμένες, μπροστά στους αρπαγείς των πολύχρωμων σκέψεων

• Και η οδοιπορία διακιβδηλεύει τους χρόνους τους ρηματικούς. Σέβεται το παρελθόν, το τιμά και το βγάζει στο δρόμο, το εκθέτει, το χειροκροτεί, με σημαιάκια μ’ ανεμίσματα, με σηκωμένα τα χεράκια, με ζητωκραυγές και επιφωνηματικούς αναστεναγμούς

• Τα εμβατήρια και η χώρα και αλλιώς η χώρα των εμβατηρίων και ακόμα διαφορετικά η χώρα των παραμορφωμένων χρόνων και κλίσεων

• Η αλλοιωμένη γραμματική αναφορά υποκλίνεται στην ιστορία και μεταλλάσσεται

• Κι ανάμεσα στα χαλάσματα, όρθια η μάζα η παχύρρευστη, φανερά γερασμένη από τον κάματο της υπερέντασης και της ευθύνης σκέφτεται την επόμενη εκδρομή των υπηκόων και διαβουλεύεται. Να παραμείνει ή να πολλαπλασιαστεί διά της σχιζογονίας και να δώσει τη θέση της κάτω από την τέντα σε εξεικόνισμα ίδιο κι απαράλλαχτο

• Αναρωτιέται ενώ η πομπή συνεχίζεται!

• Μια περικεφαλαία κύλησε και σταμάτησε μπροστά στους επισήμους μια σκούφια και ένα μαντίλι και μια ματωμένη λουρίδα λευκού

• Κλέφτες κι αρματολοί σε μια παγιδευμένη εικόνα να προσπαθούν να δώσουν πνοή στις τρομπέτες και στα τρομπόνια

• Φυσούν οι οργανοπαίκτες, ξεφυσά το αεράκι, τρέχει στο κοίλωμα και βγάζει το εορταστικό του πανηγυριού

• Και κάποια σάλια ανακατεμένα με το ηχολόγιο να πετιούνται, πυγολαμπίδες σβησμένες μιας χώρας νεκρής με τηλεοπτικούς ήρωες και ραδιοφωνικούς παραγωγούς με δεινοσαύρους και κινούμενα σχέδια σε πρώτο πλάνο και με γριές, πολλές γριές ρακένδυτες, να μαζεύουν τα φλούδια τα πεσμένα απ τα μανταρίνια, τα μήλα, τα πορτοκάλια, τα πεταμένα στα αζήτητα

• Στομαλγέω ο οιδηματώδης από τον πόνο των ημερών και αναζητώ την αφήγηση των περασμένων με κείνο το γλαφυρό ύφος της γιαγιάς, να μιλά με στυλωμένα τα μάτια στον ουρανό, για κείνον το μούλο που θέριευε, που έβριζε και ξέσκιζε τις καλύπτρες της αλλοτινής εποχής

• Οι εξιστορήσεις που οπλίζαν τη φαντασία και φτιάχναν πετροπόλεμους και ψεύτικα κουμπούρια

• Στα σημερινά τα εικονογραφημένα ο Θείος προηγείται του Περικλέους στην ψηφοφορία της ημεδαπής για την ανάδειξη του πρωταθλητού της σημαντικότητας. Η Ελλάδα των Θείων και των συγγενών πάσης φύσεως

• Κι ο μικρός κρατά το σημαιάκι με το σκούφο του χαμηλά στα αυτιά του πίσω από το διαχωριστικό σκοινί περιμένοντας το τελείωμα της πορείας των νόμιμων αναφορών, για να απολαύσει το αριστείον της μυρουδιάς που αχνίζει στην άκρη, στο τέλος του συνωστισμού. Ένα καλαμάκι με κρέας και μια φέτα ψωμί καρφωμένη στην κορυφή.

• Και πίσω από τους στημένους θεατές της υπερπαραγωγής του παρελθόντος πίσω απ τους διαχωριστικούς στύλους με τα κολονάκια κάτω απ τα δέντρα της αδειανής πλατείας σε ένα παγκάκι ξύλινο με κολλυβογράμματα χαραγμένα, κάποιες καρδούλες, ένα βέλος κάποιοι όρκοι πεταμένοι να θυμίζουν τους προηγούμενους, δυο χείλια αγνοούν τα εμβατήρια και κατρακυλάνε στην γιορτή της στιγμής

• Πιο πέρα ένα χαρτί τσαλακωμένο με ίχνη από πατήματα κάποιου που δε σεβάστηκε την ασήμαντη σκέψη κάτω από ένα μπρούτζινο ανέκφραστο άγαλμα

• Και να και δυο τρία περιστέρια να λεηλατούν το υπόλοιπο ενός καλαμποκιού και ένας μετανάστης να ετοιμάζει την πραμάτεια του

• Σε λίγο η κατάληψη των γύρω δρόμων από τους μεσημεριανούς εισβολείς θα τελειώσει, το τοπίο θα ερημώσει και τα χειροκροτήματα θα μπουν στο υπόγειο να φυλαχτούν για το επόμενο εόρτασμα

• Η πονηροκρατία αποχωρίζεται, μπροστά αυτή και πίσω η ορχήστρα του δρόμου

• Το εμβατήριο σβήνει κι οι πλάτες γίνονται κουκκίδες μικρές. Ο μικρός έφαγε το σουβλάκι έγλειψε τα δάχτυλα του, έδωσε το σημαιάκι στη μάνα του κι αρχίζει τη μουρμούρα

• Στο παγκάκι με τις ανάγλυφες υποσχέσεις τα φιλιά δίνουν και παίρνουν

• Τα καφενεία γεμίσαν τα λόγια απλωθήκαν, αστεία και πειράγματα και χρόνια πολλά, συστάσεις και χαρές, χαριεντισμοί και φιλοφρονήσεις

• Σε λίγο το βραδάκι θα προαναγγείλει τη νύχτα, τα σκουπίδια θα απομείνουν μόνα τους παραδομένα στο νυχτερινό φύσημα, να γράψουν το ακροτελεύτιον της πανηγύρεως

• Από αύριο αρχίζουν οι ψίθυροι και τα μινυρίσματα

• Αύριο που είναι καθημερινή

• Και γιορτάζεις εσύ!

 

λοξός

loksos@gmail.com