- «Δώσε μου δυόσμο να μυρίσω, Λουίζα και βασιλικό. Μαζί μ’ αυτά να σε φιλήσω, και τι να πρωτοθυμηθώ. Τη βρύση με τα περιστέρια, των αρχαγγέλων το σπαθίΤο περιβόλι με τ’ αστέρια, και το πηγάδι το βαθύ».
- Απ’ το βαθύ πηγάδι αναδύεται τώρα η δυσοσμία της εποχής και κατακλύζει ακόμα και τα περιβόλια του ουρανού. Και στα δώματα τα φυτά βασιλεύουν.
- «Η κυβέρνηση χρειάζεται για να παίρνει αποφάσεις. Ηλίθιες τις περισσότερες φορές αλλά κάποιος πρέπει να τις παίρνει». Στέφανος Μάνος στην εκπομπή «ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ». Μιλώντας γενικώς, για το πώς κυβερνιέται αυτός ο τόπος.
- Ο χάρτης της χλόης στην Ελλάδα που δημοσιεύθηκε στο ΒΗΜΑ ξεπέρασε σε χρωματισμό την επικράτηση της κάθε μορφής εξουσίας. Η μισή Ελλάδα καλλιεργεί. Κι άλλη μισή βόσκει. Υπάρχουν και κάποιοι που υποβόσκουν.
- Δικαίωμα ψήφου έχουν οι δεύτεροι. Οι πρώτοι απλώς, ζουν καλύτερα από τους άλλους. Οι τρίτοι συνήθως εκλέγονται.
- Η Ελλάδα της Χλόης, της Δάφνης, του Μανδραγόρα του ανθρωπόμορφου.
- Ελλάδα του χόρτου, της ρίγανης, του φασκόμηλου, Ελλάδα του κουτόχορτου.
- Ελλάδα της βρόμης και της βρόμας της αυτοφυούς
- Ελλάδα της Ιστορίας του παρελθόντος.
- «Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι κι άγρια μέντα κι έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο».
- Τα χρόνια περνούν κι οι τιμές αλλάζουν. Ποιος μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς πια, πουλώντας αρωματικά χόρτα?
- Κρητική διατροφή. Έλαιον και χόρτον ή αλλιώς ελαιόχορτον. Και το βιοτικό επίπεδο αυξάνεται.
- Έλληνες οι Χλοηφάγοι
- Η περί βδόλου σάτιρα συνεχίζεται.
- Αν είναι σάτιρα η αναμετάδοση της παρακμής, κεκοσμημένη με πλουμίδια ποιότητας, τότε καταστραφήκαμε εντελώς.
- «Κάνουμε μια συζήτηση κωφών». Λέει ο κ. Παναγιωτόπουλος στον ΑΛΦΑ συζητώντας με τον κ. Ευθυμίου. Σαρκάζοντας μάλλον την κώφωση τη δική του. Εμείς εξακολουθούμε να ακούμε ακόμα.
- «Δεν μπορώ να σας ακούσω» πρόταση ταυτόσημη με το «αφήστε με να ολοκληρώσω».
- Κωφοί οι ανολοκλήρωτοι!
- «Μπορούμε να πούμε την αλήθεια» λέει ο κ. Ευθυμίου. Ποια?
- Το Τέλος του προϋπολογισμού. Κατετέθη στο Βουλευτήριον
- Τα Εισόδια της Θεοτόκου. Τα δικά μας εξανεμίσθηκαν.
- Σε βάθος χρόνου στην Ελλάδα όλα γίνονται. Αυτός ο χρόνος με τον κόλπο τον δυσσύνοπτο
- Θα γίνει της Γαλλίας. Θα γίνει της Κορέας. Οι εταίρες στην εποχή μας μετονομάσθηκαν
- Στους κοιτωνίσκους που συναθροίζονται οι αναζητητές της εξουσιαρχίας η επανεκλογή ενδιαφέρει κι η αποφορά πρώτιστον μερίμνημα εγένετο. Κι ο πενιχρός χαυνοπολίτης, απτόητος συμμετέχει στη διαδικασία, ενισχύοντας με κάθε τρόπο την περιφρόνηση που του παρέχουν.
- Συνέβη σε ένα ορεινό χωριό. Η δασκάλα ζητά απ’ το Θωμά να εκφωνήσει την άλφα βήτα. Αρχίζει ο Θωμάς με έναν στόμφο σιγουριάς . «Άλφα, βήτα, δέλτα, έψιλον…». Η φωνή διακόπτει τον ειρμό . «Θωμά! Από την αρχή». Ο Θωμάς απτόητος, «άλφα, βήτα, δέλτα, έψιλον…». « Θωμά! Από την αρχή» και ο Θωμάς σκύβοντας το κεφάλι, κοκκινίζοντας. « Δεν το λέω εγώ αυτό κυρία».
- Όταν η αθωότητα κάνει το φώνημα, αλλόφωνο!
- Και σήμερα θα τοποθετήσω πολλές φορές το ωμέγα στο τέλος του ρήματος.
- Παλιά απ’ τις χαραμάδες ο ήλιος είχε τη δυνατότητα να συνεχίζει την πορεία του και να φτιάχνει αντιθέσεις. Να λαμπυρίζει πάνω στις λείες επιφάνειες και να κατακάθεται σε απόμακρες γωνιές δίνοντας μια σταλιά απ’ τη σύνοψη της λάμψης του. Τώρα η σκιά επικράτησε, ακύρωσε τις χαραμάδες και έδωσε στο υπόλοιπο το σκοτάδι που του αξίζει
- Ακούμπησε τις παλάμες στο πρόσωπό του. Μια φωνή βαριά άρχισε να βγαίνει. Προσπάθησε να την σταματήσει. Ανεξέλεγκτος ήχος, κάτι ανάμεσα στην οργή και στην απελπισία. Στην άκρη του τραπεζιού μια στοίβα χαρτιά. Χαρτιά τυποποιημένα. Γραμμένα ψυχρά. Όλο αριθμούς γεμάτα. Κάθε μέρα η στοίβα μεγάλωνε. Μαζί κι ο ήχος που έβγαινε από μέσα του.
- Αυτά τα αρκτικόλεξα πόση υποκρισία κρύβουν στις κάμαρές τους.
- Έβλεπα την πρόταση στο χαρτί και προσπάθησα να εξαφανίσω τα φωνήεντα. Τα εξαφάνισα. Προσπάθησα να διαβάσω. Δεν τα κατάφερα. Είναι μεγάλη η απουσία των φωνηέντων, κατέληξα.
- Έσβησα το φως.
- Το σκοτάδι ήταν γεμάτο φωνήεντα
λοξός
loksos@gmail.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου