ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      «Κυρία, θέλω να γράψουμε ένα παραμύθι  που να μην έχει καλό τέλος. Γιατί με στενοχωρεί πολύ, που όλα τα παραμύθια έχουν καλό τέλος»

·      Η μικρούλα στύλωσε τη ματιά της , άφησε την ανάσα  της να συνοδεύσει την έκφραση και κοίταξε τη δασκάλα της που φάνταζε μπροστά απ’ το μαυροπίνακα,  σαν Παντάνασσα!

·      Η δασκάλα έφτιαχνε πάντα παραμύθια, που ‘χαν καλό τέλος!

·      Καμιά φορά όμως τα παραμύθια όταν θέλουν, αντιστέκονται στο προκαθορισμένο!

·      Τραβάνε τη δικιά τους πορεία και φτιάχνουν το δικό τους επίλογο.

·      Η υγρασία κυριάρχησε στην δωρική μορφή και το αναπάντητο για μια ακόμη φορά εμπεδώθηκε στο χώρημα

·      Η μοναξιά του παραμυθιού!

·      Η μοναξιά του αναπάντητου!

·      Η ψευδαίσθηση που ενοχλεί, που διακόπτει την πορεία της πραγματικότητας!

·      Και ενώ ο ήλιος ανήρχετο εν τω στερεώματι

·      Τα μουγκανητά των βοοειδών συνεχίζουν να διαπραγματεύονται την ιστορία

·      Κι αντί να ΄ναι μέσα  στη χούφτα τους,   διαπιστευτήριο χαρτί η κληρονομιά μας, οι πανικόβλητες φωνές  έχουν μετατρέψει την υπεροχή σε υποχώρηση

·      Ένα δάκρυ βγαλμένο απ τη Γλώσσα  είναι αρκετό

·      Για να αποστομώσει την αβελτηρία των  μεταποιητών!

·      Πάρτε δυο μάρμαρα, δυο επιγραφές

·      Και δυο χειλάκια παιδίσκης

·      Στήστε τα μάρμαρα

·      Και κάντε ανάγνωση

·      Μια φωνή θα ακουστεί

·      Φτιάξτε ένα κουτί ιστορικής μνήμης

·      Αφήστε να ακουστούν οι δηλώσεις των σλαβόφωνων και διαπραγματευτείτε

·      Κι αν το παραμύθι  είναι  με ποιο τρόπο  θα ασελγήσουν για μια ακόμα φορά πάνω στο σώμα της γηραιάς.

·      Τότε βγείτε έξω και πέστε το!

·      Φωνάξτε μας

·      Βγάλτε μας στο δρόμο

·      Να ξεφωνήσουμε μαζί γι’ αυτό που μας μάθαν οι γιαγιάδες μας

·      Για τα γαμημένα τα μάρμαρα!

·      Που κάθονται κάτω απ τον Ήλιο!

·      Και που ρε γαμώτο ξέρω και τα διαβάζω!

·      Ξέρω να τα διαβάζω, χωρίς να τα καταλαβαίνω!

·      Γιατί κανείς δε μ’ έμαθε!

·      Και έχουμε μείνει μοναχοί να προσπαθούμε να εμπεδώσουμε με ποιον τρόπο η ιστορία εκδικείται όταν δεν προστατεύεται

·      Μεγαλώσαμε μαζί της μπροστά στο τζάκι

·      Τις βάλαμε φορεσιές  με όνειρα

·      Με τις  ιστορικές αναδρομές καλύπταμε όλη την κατάντια της καθημερινότητάς μας, την εξαθλίωση του νου μας!

·      Νιώθω Μακεδόνας, δηλώνει ο Σλάβος δημοσιογράφος στον Αντένα

·      Αλλά, μπορείτε να νιώθετε κι εσείς!

·      Δεν είχε αντίρρηση!

·      Α! Ευχαριστούμε πολύ που μας το επιτρέπετε!

·      Και το χαμόγελο του ήταν απλοϊκό όπως και η τοποθέτηση του!

·      Και τα απλοϊκά γίνονται πιστευτά, έχουν μια αθωότητα

·      Η ηλιθιότητα διαθέτει μια αγνότητα

·      Είναι πρωτόλεια, αρχέγονη και πειστική

·      Πείθει τους πολυπράγμονες

·      Που προσπαθούν να δουν το δικαίωμα της επιλογής μονομερώς.

·      Κι ακόμα δεν έχουμε αρχίσει!

·      Ένα νεύμα λένε των ανθρώπων του πλούτου που διαφεντεύουν στη γειτονική χώρα και οι παλληκαρισμοί πάνε περίπατο

·      Χρειάζεται περηφάνια όμως, σ’ αυτόν που κατέχει, γνώση και χαρισματικότητα

·      Δε βαριέσαι!

·      Μονολογεί μασουλώντας αυτό το τυλιχτό, με «απ’ όλα» ο αντιαισθητικά ιδρωμένος νεόπλουτος

·      Ο Ελληναράς, ο άνθρωπος ψίθυρος

·      Μα η ζωή μας είναι ο Ψινακης και η άποψη μας διαμορφώνεται πια στα τσαντίρια του μεσημεριού

·      Στα μπουζουκομάγαζα, κάτω απ’ τους ήχους του τσιφτετελιού.

·       Που να βρεθεί χώρος για παραμύθια!

·      Κι όταν το όνειρο που διαμορφώνεται, είναι το καλοκαιρινό μυκονιάτικο σοκάκι  και οι γνωριμίες με τους   αργόσχολους  της σκέψης.

·      Τότε τι περιμένεις?

·      Όταν τα Cayenne σχηματοποιούν τον πόθο και η Αράχοβα έχει γίνει ο απώτερος σκοπός του χειμωνιάτικου απογεύματος.

·      Όταν για να σε ερωτευθούν πια, πρέπει να δουν τα συνοδευτικά της υπεροχής!

·      Όταν τα μυστκά λόγια δεν αγγίζουν πια την χαριτόβρυτη, που περιστρέφεται κάτω απ το σύννεφο, λικνιζόμενη ασθμαίνοντας στους ρυθμούς του ψεύτικου, του πρόσκαιρου και ακατανόητου ναρκισσισμού.

·      Κι αναρωτιέται συνεχώς βγάζοντας επιφωνηματικές κραυγές όταν ο μηχανισμός κατανόησης την αιφνιδιάζει.

·      Τότε τι  περιμένεις?

·      Να ναι ελληνική η Μακεδονία?

·      Ποιος νοιάζεται? Καημένε!

·      Η Ελλάδα της ρόδας, του πλούτου, του κατ’ επίφασιν

·      Η Ελλάδα της πενιάς!

·      Της απρονοησίας και της ανοησίας.

·      Η Ελλάδα της απέραντης μαλακίας!

·      Η δικιά μας Ελλάδα!

·      Ας γίνει μια δημοσκόπηση αξιών!

·      Τότε θα ξεθωριάσουν κι οι εναπομείνασες ελπίδες θα γελάσουν ακόμα κι οι απαντήσεις

·      Θα βγουν τα όνειρα των συμβασιούχων και οι επιδιώξεις τους

·      Και στην Παλαιστίνη σφάζονται!

·      Σφάζονται συνεχώς!

·      Μα ξαναγεννιούνται!

·      Εκεί η ιστορία δεν αφήνει περιθώριο αμνησίας

·      Η δασκάλα κοίταξε το ρολόι της.

·      Σε λίγο θα κτυπούσε το κουδούνι!

·      Ναι αλλά αν φτιάξουμε ένα παραμύθι χωρίς καλό τέλος πως θα φτιάξουμε και το όνειρο

·      Πώς θα βάλουμε έναν Ήλιο , μια βαρκούλα ,μια θάλασσα ένα γλάρο να πετά!

·      Ένα κυματάκι !

·      Δε θα ΄ναι παραμύθι !

·      Θα ‘ναι γεμάτο δάκρυ και βαριές ανάσες!

·      Και δεν είναι ωραίο τουλάχιστον τα παραμύθια να ‘ναι γεμάτα δάκρυα και βαριές ανάσες!

·      Ναι κυρία, τουλάχιστον τα παραμύθια ας μην έχουν δάκρυα, ας μην είναι λυπημένα!

·      Ντριν! Ντριν!

λοξός

loksos@gmail.com