Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ Πέμπτη 14/5/2009

• Το οικοδόμημα έκλεισε και δεν μπορεί να κατέβει με τίποτα κάτω η φασολάδα με τη ρέγκα το τσακισμένο κρεμμύδι τις ελιές και τη κούπα με το κρασί αυτή η αυτοκρατορική λεπτομέρεια της αφηγήσεως της γεύσεως. Στο μαρμάρινο τραπέζι με τα σιδερένια πόδια προσπαθείς να απολαύσεις!

• Πολλές κουρούνες από πάνω και κάτι βατράχια πράσινα στη διπλανή στέρνα τραγουδούν τη χαυνότητά σου τα αηδόνια στους λόγκους τη φωνάζουν οι κατσαρίδες τη διατυπώνουν με τις αισχρές κεραίες τους οι σπίνοι την τραγουδούν χαμηλά, τα σκουλήκια τρυπώνοντας στο χώμα την αφήνουν στο πέρασμά τους. Οι πάπιες φωνάζουν παπαπα και εσύ κακόμοιρε με ενα ποποπο νομίζεις ότι απάντησες

• Ο ανεσούμπαλος άρχοντας κοιτάζει το ηλιακό ρολόι κουνά σπασμωδικά την ουρίτσα του για να εντυπωσιάσει το πλαδαρό ακροατήριο και αίφνης του έρχεται η φαεινή μεγαλοφυής ιδέα να σε παραπλανήσει επικοινωνιακά ξανά και ξανά. Θα το κλείσω το ρημάδι σκέφτεται χωρίς καν να αντιληφθεί τις συνέπειες, στα παγκάκια των φτωχών ακροατών

• Ανακούρκουδα κάθεσαι και κουνιέσαι πέρα δώθε με ενα μεγάλο άλφα να κάνει εκδρομές στον ουρανίσκο σου και να επιφέρει ανείπωτες βλάβες στην σιωπή των προβάτων που βοσκούν στο απέναντι καταφύγιο της λαιμαργίας

• Και εκεί που η κραυγή, αυτή η τρελή φωναξιά της επέμβασης στο υποσυνείδητο όλο και δυναμώνει, ψηλά στο σύννεφο που καλύπτει τον πισινό του διαμετρήματος των χρωμάτων, ξεπετάγεται!

• Ενα τεράστιο μαύρο πανί με δυο τρύπες στη θέση των οφθαλμών ένα κορδόνι περικοκλάδα στη θέση που δένει στο λαιμό, γραβάτα από κάτω τσάκιση στο παντελόνι παπούτσι χειροποίητο κάλτσα σύμφωνη με τους όρους του καθώς πρέπει και νάτο το απεικόνισμα του βουλευτηρίου. Μπήκαν στη σειρά οι μελανόχρωμες φιγούρες αφήσαν τα καθισματάκια τα κληρονομικώ δικαίω κατεχόμενα και αποφάσισαν να εγκατασταθούν στα στούντιο της τηλεοπτικής πραγματικότητας

• Εκεί προς τέρψιν των θεατών κάθε λογής λαχανικό θα εκστομίσει την εξυπνάδα του για να σε φτιάξει ακόμα περισσότερο να σε κάνει να βλέπεις το λεξοτανίλ σαν καραμέλα με γέμιση από φράουλα

• Από τη μια μεριά οι γαλάζιοι και οι πράσινοι οι κόκκινοι και οι πορτοκαλί και οι υπόλοιποι να θέλουν να επιχειρηματολογήσουν στο σώμα σου.

• Αχ κατακαημένη Κυρία Ευήθεια, πόσο ξεστράτισες αγαπητή μου

• Βλέπεις εκείνον με τα γυαλάκια, τον πολιτικάντη με τα επιχειρήματα του πρωκτού και τα νομικίστικα τερτίπια να προσπαθεί να πει κάτι και το επιχείρημα να γίνεται τόσο αστείο με αποτέλεσμα να προσγειώνεται το φάσκελο θορυβωδώς και να σου θυμίζει την απάντηση κρίσεως σε μια απόπειρα ενός κρύου ανεκδότου. « μα τι μαλάκας είσαι..» και να γελάς μεν αλλά στο στόμα σου να υπάρχει η αναγούλα του αντιαισθητικού λεκτικού εγχειρήματος

• Και οι ημερομηνίες έρχονται να επισημάνουν την μακροημέρευση του βλακεύματος και αναρωτιέσαι την επιλογή των οπαδών αυτής της εξαπλωμένης απανταχού έννοιας. Θα είναι άραγε το κατάπτυσμα ή θα είναι η ποδοσφαιρική αντίληψη περί πολιτικής το συμπέρασμα, που έχει κάνει το μυαλό ένα απέραντο γήπεδο με χορταράκι πράσινο και κοντοκουρεμένο

• Όταν γυρνάς το μάτι σου στο διπλανό σου και καταφεύγεις στα αντικαταθλιπτικά για να μπορέσεις να αρθρώσεις μια δευτερεύουσα πρόταση τι σκευάσματα χρειάζονται άραγε για να αντιμετωπίσεις την κουτοπονηριά και την λιγδιασμένη σκέψη των αρχόντων?

• Έγινε η βουλή ένα απέραντο άντρο νομιμοφροσύνης που μαζεύονται να φτιάξουν τη ζωή τους οι ολίγοι, οι τυχεροί εκ γενετής, οι πορφυρογέννητοι. Να μπαίνουν γδυμνοί με φωνές και τυμπανοκρουσίες και να βγαίνουν με τα ρούχα σου

• Ένα στρογγυλό περίττωμα βοδιού είναι όλο το σύστημα. Μα κανένας δεν εμπόδισε τα βόδια να αποπατούν στην αυλή σου

• Ακούς το δικαστικό στο κουτί και λες, ωρέ παιδί μου, τι λέει ο άνθρωπος. Υπάρχει λέει ατιμωρησία και αναρωτιέσαι αν σε φώναξε κανείς ποτέ για να δικάσεις?

• Ένα μπέρδεμα ατέλειωτο μια σαχλαμάρα μια κουτσουλιά

• Και η κατευθυνόμενη σκέψη μπλόκαρε και τα μπλογκ. Διαβάζεις και αγανακτείς κι εκεί ειδήσεις σταλμένες τηλεφωνικώς, αβάντες χλομού καιρού

• Τίποτα λεύτερο τίποτα λευκό. Μια κουρελού η ζωή με πατημασιές λερωμένες

• Μόνο οι αισθήσεις απομείναν να κοιτούν και να χλευάζουν.

• Το νωχελικό της πολιτικής πράξεως. Το όνειρο της ξανθιάς που κάθεται και δροσίζεται μ ανοιχτά τα πόδια μπροστά στο αεράκι που μπαίνει από τις γρίλιες

• Να ακούγεται η ανάσα και να νομίζεις ότι χορεύουν οι σιωπές του κόσμου μαζί, αγκαλιά

• Και τα μάτια να χαλαρώνουν και το φιδίσιο να φτιάχνει τη διαδρομή του τελειωμού

• Μόνο το αεράκι προκαλεί τέτοια ηδονή όταν έρχεται κρυφά μέσα απ τις χαραμάδες

• Η εξωτερίκευση του θορύβου που προκαλεί το άγγιγμα, είναι η ανάσα

• Μ’ αυτή θα πορευτούμε. Mέχρι την επόμενη ψευδαίσθηση!

 

λοξός

loksos@gmail.com

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: