Σάββατο 26 Ιουλίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ


·      Ανήμερα της Αγίας Πελαγίας, στην Τήνο, το πρωινό, αγουροξυπνημένοι, παίρναμε το λεωφορείο κι ανεβαίναμε ψηλά στο βουναλάκι, για να κατηφορίσουμε μετά, συνοδεύοντας την Αυτοκράτειρα των λυγμών

·      Κοντά παντελονάκια με τσάκιση, πέδιλα και χωρίστρα

·      Με μια απίστευτη θρησκευτικότητα αγνότητας,  με μικρές σκουντιές, μέναμε τελευταίοι, για να αγιογραφήσουμε την σκανταλιά

·      Οι πέτρες προεξοχές  στην άκρη του αμαξιτού, γινόταν τα μικρά όπλα της ενοχλήσεως για τους κατανυκτικούς περιπατητές

·      Αθόρυβη προσέγγιση και ξαφνικά, μια μικρή κλοτσιά και μετά ένα ξαφνικό τρέξιμο και κρύψιμο πίσω από την ογκώδη κυρία που προσπαθούσε να μαζέψει με συστολή τα περιττά υπόλοιπα των ζυμαρικών.

·      Και μετά ξανά και ξανά μια μικρή πέτρα επανέφερε στην πραγματικότητα, τις σκέψεις των συνοδευόντων την ιερά πομπή

·      «οι αλήτες» άκουγες και εμείς συνεχίζαμε να κλοτσάμε τα μικρά χαλίκια δημιουργώντας αμέτρητες αμαρτίες στον καθωσπρεπισμό των οδοιπόρων

·      Μικρά αλητάκια με όνειρα και ζωντάνια περίσσια,  στο νησί της Παναγιάς, του Βοριά και των απογόνων του

·      Στο Νησί που η ομορφιά ξεκουράζεται, αφήνοντας μια ματιά περιπαιχτική, στα υπόγεια της επιτηδευμένης αισθητικής.

·      Τα κοντά παντελονάκια με την τσάκιση παρέμειναν από τότε ζωντανά στα περιθώρια του δρόμου,

·      Τα μικρά βότσαλα εμφανίζονται για να δώσουν έναν λευκό ίχνος  στη μαύρη λουρίδα της ασφάλτου, όποτε ο δρόμος κουράζεται από τις απρόοπτες επισκέψεις

·      Στις κατανυκτικές εκδρομές, ο νους ανασκαλεύει μικρά χαλίκια, λευκά και δίνει στη σκέψη του αναπνοές και  εικόνες επιλόγου

·      Το πλαϊνό του δρόμου αφήνεται και γίνεται αφήγηση Ζωής και επιθυμιών

·      Και αμυντικό παραπέτασμα στη γελοιότητα

·      Και μέσα στις ονειρεμένες διακοπές της κατάνυξης, ο πυγμάχος γραμματέας, ο γραφικός παραχαράκτης της ουσίας,  αναδίδει εκ των επιστολών την πλειονότητα της ηλιθιότητας.

·      Και η Ένωση των προηγμένων χωρών ας περιπαίξει τον ανηκέστου βλάβης κατευθυνόμενο, αν έχει τα εξογκώματα της υπεροχής.

·      Και η εγχώρια ευφυΐα απαντά  στον χαύνο συντάκτη δημιουργώντας επιχειρήματα

·      Στη Μελίτη το παραλήρημα του παραλόγου ενεδύθη το ιμάτιον της μαύρης απόχρωσης

·      «Είμαστε κοντά, πολύ κοντά στη λύση» περιπαίζει την ιστορία  ο καταπατητής  του  κόσμου και σκέφτομαι ότι δεν υπάρχω, ακόμα και μέσα στη μοναξιά μου

·      και ο εκδιωχθείς Ζορμπάς βγαίνει απ τις σελίδες και χορεύει ένα συρτάκι γεμάτο ντροπή

·      και η προστακτική στο στόμα μου, να ξεπλένει την οργή μου

·      Στην ομόδοξη επιφάνεια, η εναλλακτική ιατρική παραδόθηκε για το καλό της επιστήμης!

·      ο φυγάς εφυγαδεύθη, στην δικαιοσύνη των εγκληματιών! 

·      Και στην ημεδαπή, ο αόρατος δικτάτορας ζητά αποφυλάκιση ενώ ο πιστολάς θέλει το αποφυλακιστήριο καρφωμένο στην κάσα του

·      Η Ντόλυ αποσυντονίζει το κατασκεύασμα των τεράτων ξεσκονίζοντας την άσφαλτο από τα απομεινάρια της ζωής ωραιοποιώντας την μανία, με το όνομα της 

·      Και στο πεζούλι πάνω, ένα κόκκινο φλιτζάνι

·      ένα πακέτο τσιγάρα, ένας αναπτήρας, μια σιωπή της στιγμής

·      μια ανοιξιά απέναντι, ένα ξεμάλλιασμα της θάλασσας από τα σωθικά της μοναχικότητας

·      και μια συνάντηση των αισθήσεων απροσδόκητη

·      ένα σχήμα ονείρου, ένας ορισμός παθιασμένος και ανάμεσα, μια μικρή παρέμβαση, που κάνει την γενίκευση να φαντάζει συμπυκνωμένη

·      κάποια ξερά χόρτα ανάμεσα στους βράχους και μια αλύτρωτη επιθυμία της Θάλασσας να βγει στη στεριά

·      μια αέναη προσπάθεια αναζήτησης της μήτρας

·      η αλαζονεία της μοναξιάς να προκαλεί φόβο στην απρόσμενη επιθυμία

·      και η αγελάδα στην κατηφορική πλαγιά να προσθέτει στην ματαιοδοξία του τοπίου την πληθωρικότητα του όγκου

·      πιο κάτω μια γάτα σέρνεται στα ξερόχορτα αφήνοντας πίσω της τον ήχο να μονολογεί

·      αφημένος στην κατάνυξη του παραμυθιού

·      αποφάσισα να αποσυντονίσω τη σκέψη μου

·      αγναντεύοντας τη μαύρη λουρίδα που ανέβαινε φιδίσια τον ήπιας  αγριότητας λόφο

·      στη γειτονιά του βοριά

·      με την άσπρη σκόνη να γίνεται συννεφάκι και μπροστά χιλιάδες πόδια να μπερδεύονται στην εσωτερικότητα της λιτανείας

·      στα κοντα παντελονάκια η τσάκιση θα αποκρυπτογραφεί την φροντίδα και η χωρίστρα θα επιδεικνύει την εμμονή της αισθητικής στον κανόνα

·      μια αδέξια κινηση και το κόκκινο φλιτζάνι έδωσε την απόρριψη στο μονόλογο του λευκού

·      μια κακομαθημένη επιμονή άλλαξε για λίγο την κατεύθυνση της πομπής

·      άγγιξα  κατά μήκος  την τσάκιση

·      προσπάθησα να την επαναφέρω στην τάξη, δεν τα κατάφερα

·      Ο λόγος είχε πάρει το δρόμο του

·      Τα σχήματα επαναστάτησαν και ευλόγησαν την αποστασία  του γυμνού

·      Μόνο οι γυμνές λέξεις σου ανήκουν Αυτοκράτειρα!

·      Αυτές που παραμιλούν στις απόμακρες μεριές, στα περιθώρια των δρόμων, των σκουπιδιών, της ωραιότητας των αισθήσεων!

·      Θα παραμείνω να απολαμβάνω την εικόνα

·      Γνωρίζοντας, τη ματαιότητα της στιγμής

·      Δυο σελίδες λευκές

·      Ένα παραλήρημα που θέλει να ασελγήσει

·      Η μαύρη λουρίδα όλο και πλησιάζει στην επιστροφή

·      Οι μικροί έκοψαν δρόμο και παραφυλάνε στη γωνιά

·      Με την αθωότητα της πονηριάς να δίνει μια νοστιμιά και να αντιγράφει την αναμονή του τερματισμού

·      Μπροστά η εικόνα, πίσω οι λέξεις, να συναγωνίζονται

·      Και μια αγωνία, να με κυνηγά

·      Μια αγωνία ρακένδυτη, χωρίς τσάκιση

·      Στο τέλος της πομπής

·      Κοίταξα χαμηλά στα δάχτυλα

·      Ηδονικό το χάσμα

·      Το πρότυπο εναρμονίσθη με την εικόνα, εντελώς απερίβλητο

·      Κι οι αισθήσεις ομολόγησαν

·      Την αδυναμία τους

·      Σιωπώντας!

 

loksos@gmail.com