Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      Η εκθαμβωτική μικρή πέρασε πάνω απ τα χείλια της εκείνο το πολύχρωμο τόξο

·      Άρχισε να αλλοιώνει τα χρώματα αφήνοντας την ανάσα της να ανακατεύει τις αντιθέσεις

·      Ένα βλέμμα απέναντι, πίσω από δυο παλιές σανίδες που κάναν ένα φράχτη, που μέσα του έκλεινε κάτι πράσινα λογχοειδή ζωντανά γλωσσίδια και κάποιες κόκκινες παπαρούνες πεταμένες από μια τσέπη χιλιοτρυπημένη απ την πολυκαιρία

·      Ένα βλέμμα που μια σταλαγματιά αλμυρού υγρού το θάμπωνε και δυο τρία είδωλα παραπανίσια που φανερωνόταν για να κάνουν την ζωγραφιά  να φαντάζει ανισόρροπη  ακολουθία 

·      Η  επιθυμία προκλήθηκε και η ηρεμία αντικαταστάθηκε από κάποιες ανεπαίσθητες κινήσεις του προσώπου

·      Η ανικανότητα της κατανόησης εξαπλώθηκε κάνοντας την παρανομία του φαντασιακού να φαντάζει σαν πρωτοβρόχι

·      Η αδεξιότητα ενός βλέμματος που συγκεντρώνει πάνω του όλο τον ίσκιο από τις μακρινές σκέψεις

·      Μια αποσκόπηση «εκτός διαγράμμισης»

·      Και «διαγραμισμός» το παιχνίδι  με τα ζάρια, με τα πιόνια τα   μαύρα και  τα άσπρα

·      Το παιχνίδι της αμφισβήτησης της εικόνας, της κατανόησης, της ακύρωσης του αυτονόητου, της απολογίας στο ορθογώνιο

·      Του απλόχερου της ηλιθιότητας, ανάμεσα σε τίτλους και ερωτήσεις

·      «’Εγινε νοθεία»? Ρωτά.

·      «Να δω το βίντεο πρώτα παιδιά και θα σας πω». Απαντά.

·      Νοθεία του αποκρίματος και της νοημοσύνης μας σε όλους τους μουσικούς δρόμους

·      Γλώσσα με επωνυμία που τσακίζει και νοθεύει το τυχαιον της παρουσίας

·      «Τι σας έδινε?»

·      Και κομπιάζει η ανακρινόμενη και τα χείλη ψευδίζουν την αλήθεια

·      Πλάγιος ήχος  της αντιφθεγγίας

·      Και το απάντημα  φέρνει το παράλογο να εκμηδενίζει το κατακάθι της φαιάς ουσίας

·      «Τι είναι αυτά τα χαρτιά»?

·      Υποτίμηση του κατανοητού και η διαστροφή συνεχίζεται

·      Και έξω η βροχή δε λέει να σταματήσει

·      Και το χαχανητό στους θαμώνες του καφενείου ορίζει την  γελοιοποίηση

·      «Πρέπει να καταλάβουμε για ποιο πράγμα εγκαλούμαι»

·      Και η γλώσσα η λανθάνουσα καταργεί τους θεσμούς

·      Η έγκληση του ορθογωνίου

·      «Τι είναι αυτά τα χαρτιά»? Ξαναρωτά.

·      « Η λογική τι λέει ότι είναι αυτά τα χαρτιά?» Απαντά

·      «Ναι, τι λέει η λογική ότι είναι αυτά τα χαρτιά» ανακουφισμένος, εκφωνεί

·      «Είναι άσχετα»

·      Αυτό αποφάνθηκε η λογική

·      Και η ταλαιπωρία του νου φτάνει στο απροχώρητο

·      Ένας κατάλογος για τα μεσημεριανά ψώνια της χαριτοβρύτου κατέληξε σε μια τσέπη

·      Άλλωστε η  λογική αυτό λέει

·      Κάθε παραποίηση αυτής της απόψεως, μάλλον κυνηγά φαντάσματα

·      Και το θερινό το σινεμά παίζει ξανά το ίδιο έργο

·      Ο κομιστής πρωταγωνιστεί ξανά

·      Και εμείς παγιδευμένοι ηδονιζόμαστε

·      Ενώ οι λογαριασμοί συσσωρεύονται και τα τεκμήρια διαβίωσης φανερώνουν για μια ακόμα φορά το ψεύδος του πολιτικού λόγου 

·      Και το θέμα ως συνήθως θα μετατοπισθεί στο πρωτοσέλιδο

·      Και ευτυχώς που πολύ μακριά υπάρχουν κι άλλοι που δικαιολογούν την ύπαρξη τους προσφέροντας

·      Η Τελομεράση μπλοκαρίστηκε από τον Έλληνα γιατρό που αν ήταν  στην ημεδαπή  θα μπλόκαρε κανένα γύρο κομπλέ. Στην καλύτερη περίπτωση!

·      Κι ο Γκουσταβος ανακατεύει την τράπουλα και ενημερώνει την ομήγυρη ότι οι άνεμοι δεν περιορίζονται

·      Και το έργο θα επαναλαμβάνεται όσο η ανοχή γίνεται δεύτερη φύση

·      Και η εικόνα θα εξαπατά την ικανότητα του βλέμματος εκλιπαρώντας  για την επανόρθωση

·      Και πίσω από το φράχτη

·      Από τις μεγάλες ρωγμές το θώρι  θα συνθέτει την εικόνα που θα αρμόζει στη χαώδη επιθυμία

·      Θα αυνανίζεται απολαμβάνοντας την διαπλάτυνση του σημείου

·       Η ματιά θα καρφώνεται και θα φτιάχνει την απαραίτητη απουσία

·      Και εκείνη η εκθαμβωτική μικρή θα δαγκώνει το Oυράνιο Τόξο

·      Και θα αγνοεί τα μη και τα όχι

·      Θα εξαφανίζει τα ξεθωριασμένα χρώματα και θα μένει το δικό της  ανακατεμένο με μυρουδιές από  όνειρα κατακόκκινα

·      Και η νοσταλγία θα αναζητήσει το χρωματισμό της

·      Πάνω σε ένα άσπρο σεντόνι, σαν ένα κορμί με μια ελαφρά κίνηση προς τα μέσα, με ένα κεφάλι γειρτό και με μια ματιά που να αγνοεί τον κανόνα

·      Τα πέντε δάχτυλα πλέχτηκαν φτιάχνοντας ένα τρίγωνο με τους αντίχειρες

·      Κοίταξε μέσα του

·      Κάποια αποτσίγαρα και ένα τσαλακωμένο χαρτί και κάτι μυρμήγκια να προσπαθούν να προσπεράσουν τους  λευκούς σωρούς

·      Χώμα με διαδρομές  από το υπόλοιπο των σκέψεων

·      Χαμήλωσε, το δάχτυλο έκανε μια βαθιά αυλακιά σε σχήμα κύκλου

·      Έκλεισε εκεί τα αποτσίγαρα

·      Το τσαλακωμένο χαρτί παγωμένο  μέγεθος,  έδινε στην απομόνωση του τοπίου μια απίστευτη παραμόρφωση

·      Ακινητοποίησε το βλέμμα του

·      Η παραποίηση της εικόνας επετεύχθη

·      Το όνειρο άρχισε να σχηματίζεται

·      Οι νεράιδες ξεπετάχτηκαν και έστησαν ένα χορό. Τα μυρμήγκια τρομαγμένα κοντοστάθηκαν

·      Κάποιες χοντρές σταγόνες εμφανίστηκαν

·      Η  χάρτινη μεγαλότητα  άρχισε να ξεφουσκώνει

·      Δυο τρεις κακογραμμένες λέξεις ξέφυγαν βρεγμένες, έπεσαν στ’ αυλάκι και πέρασαν στην αντίπερα όχθη

·      Δυο στήθια από μάρμαρο ήταν το όνειρο

·      Και ένα πρόσωπο που δεν είχε μάτια και χείλια

·      Παρά μόνο φωνή

·      Η ανικανότητα του βλέμματος

·      Συνέχισε να αγνοεί το παραποιημένο ουράνιο τόξο

·      Μια συννεφιά γραμμή χώρισε τον Ουρανό

·      Ένα χάρτινο καραβάκι μπόρεσε να πετάξει

·      Το ‘χε πετάξει εκείνη η μικρή που στα χείλια της φαινόταν  τα υπολείμματα απ το ουράνιο τόξο

·      Ένα μικρό τρέξιμο

·      Και μετά το χάρτινο πετούμενο χάθηκε αφήνοντας πίσω του τόσο μπλε όσο χρειαζόταν για να κρατήσει ο Ουρανός την μεγαλοσύνη του

λοξός

loksos@gmail.com