Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      Η ομίχλη είχε κατέβει από το πρωί πάνω από τον πεζόδρομο  στη συμβολή των δυο δρόμων με τις διαφορετικές ιστορικές ονομαστικές προελεύσεις

·      Η αλαζονεία της νιότης σε κυκλικές ρητορείες αφημένη, αγνοούσε τον ερχομό της νεκρικής σιγαλιάς που παραμόνευε

·      Κουβέντες για όνειρα με περιτύλιγμα,  μαζεμένη στα χέρια η απόγνωση, κι η βαρεμάρα της μέρας χάζευε τη προσδοκία του  νυχτώματος

·      Οι μπίρες, τα χαμόγελα κουμπωμένα στις τσέπες, τσιγάρο στα χείλια, πεσμένα παντελόνια, χαλάρωση από μια ζωή χωρίς ένα γιασεμί ανθισμένο

·      Kαι απέναντι τα μαντρόσκυλα σε λοξή φάλαγγα, δράκοι με σήματα με τα δόντια τα  μεγάλα, τα  μυτερά, μ’ αφρούς να πετιούνται, να ξεφυσούνε από την ένταση, από τη μαγκιά της μπότας και της κουμπούρας

·      Μονομάχοι  μιας ρωμαϊκής αρένας, να περιπολούν στο θάνατο,  χαμένοι στο σκοτάδι που τους γέννησε

·      Kαι φωνές κι οράματα, ολόγυρα κι από πάνω, που παίρνουν το μυαλό και  το κάνουν φονιά

·      Κατασκευασμένοι πραίτορες στην μέση του δρόμου

·      Κι ένας θόρυβος να ξεσηκώνει τη σκόνη, μια λάμψη σκληρή, αδυσώπητη, καυτερή

·      Kαι ένα σχήμα σιωπηλό παγερό να διακόπτει το γέλιο

·      Kαι κρυσταλλόπηκτη  εξαφανίστηκε  η καταχνιά

·      Στην άκρη του πεζόδρομου, στο έδαφος, ένα κουβάρι πλεγμένο με πολύχρωμα νήματα, πιο πέρα ένα άδειο μπουκάλι, αποτσίγαρα, μια εφημερίδα παραδομένη στο ελαφρύ φύσημα, σκαλωμένη στα τέσσερα πόδια μιας καρέκλας καφενείου

·      Ένα σχήμα από κιμωλία με κεφάλι και  πόδια, κυρτωμένο, με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος και κάποιες κόκκινες κηλίδες να   διασταυρώνουν τις αντιθέσεις και να τις κάνουν οργή

·      Γρήγορα βήματα, ανάσες να ρουφούν τη σιωπή και το μίσος να φανερώνεται στη γωνιά, ισχνό κοκαλιάρικο με δρεπάνια και μαχαίρια κι ορθάνοιχτα αστήθια 

·      Φιγούρες όρθιες, μαγεμένες, καρφωμένες στην ακινησία του τέλους, στην σιωπή της εικόνας

·      Μια μικρή σταγόνα ζωής σε μια γιορτή με ξύλινα καφάσια

·      Ένα Χλομό φως μαζεμένο

·      Δεν ήξερες αν είναι ο Ήλιος ή το φεγγάρι ή κάποιο αστέρι που ξέφυγε για να δώσει μια απάντηση στα παράξενα ομοιώματα που κάθε φορά φανερώνονται για να επικαλεστούν την ευθύνη

·      Η κοινωνία στην πεδιάδα των βάτων, των κάκτων και των λιγοστών λουλουδιών είχε από καιρό αφήσει το παράδοξο να κοιμάται στο διπλανό κρεβάτι

·      Μα το απροσδόκητο ήρθε να ματαιώσει τον μεγάλο ύπνο και την γαλήνη της ηλιθιότητας  του μεσημεριού

·      Μια αφορμή ολοκόκκινη, με τζην και μπλουζάκι με στάμπα, έκανε την ευήθεια  να αναρωτηθεί για λίγο για την προέλευσή της

·      Και στο κένωμα  που υπάρχει ανάμεσα στην πλαστή  πολιτεία, στο ανυπόστατο κράτος, στην αγέννητη  λέξη

·      Οι ξεχασμένες Φωτιές  άρχισαν  να πλησιάζουν κι η παράσταση ανάρχεται και γίνεται ενοχλητική στους επαναστάτες του ανακλιντηρίου

·      Το εκπαιδευμένο κοινό, άνοιξε την τηλεόραση ακούγοντας την περιγραφή του θανάτου και των καταστροφών με φαγήματα και  λευκό κρασί

·      Δάγματα  και φράσεις απορηματικές  γουλιά και εκρήξεις αναλύσεων

·      Ρουφηξιές και αναθέματα στα είδωλα τους στα πρόσωπα τους

·      Και τα δεκαπεντάχρονα στους δρόμους με το ένστικτο της αντίδρασης πρωτόλειο αρχέγονο να παραδίδει μαθήματα πολιτικής αγωγής

·      Η εκδίκηση των καμένων ονείρων της ανύπαρκτης Εκκλησίας του ανύπαρκτου Σχολείου του ανύπαρκτου Κράτους

·      Ο μηνιθμός δε διαλέγει κτήρια, ούτε επιλέγει το καυσόξυλα

·      Και βγαίνει η προσποίηση  και κλαίει για τα κατεστραμμένα    βιβλία για τα λαφυραγωγημένα οικήματα και για την ιστορία που λεηλατήθηκε

·      Και τα βιβλία καταγελούν  και η ιστορία ανακαγχάζει και οι νεκροί περιπαίζουν την κατανόηση  της διανόησης που είχε αντιληφθεί βεβαίως, αλλά δεν έκανε τίποτα, απλώς  συνοδοιπορούσε  και συνεχίζει να συνοδοιπορεί

·      Κι απομείναν τα διαγγέλματα των ολίγιστων να οπλίζουν ακόμη περισσότερο με βια το μυαλό της νιότης

·      Και οι γνωματεύσεις των μεθυσμένων, αποφάνσεις  τραυλών παραφρόνων  που ανατρέφουν την   αβελτηρία και κάνουν την αγανάχτηση να θεριεύει και να βλαστημά

·      Σε περιπτύουν αναίσχυντα  και εσύ φεγγοβολάς από περηφάνια μαλακαύχητε!

·      Στις πλατείες τα εορταστικά σύμβολα καίγονται και το θύμωμα απλώνεται σ όλες τις γειτονιές

·      Οι κυράδες στα μπαλκόνια δεν πετούν λουλούδια αλλά αναθέματα σ αυτούς που ανέστησαν τις μάγισσες

·      Το χρονικό του πρωτοφανούς κάπως έτσι  διεδραματίσθη στην δακρυόεσσα πόλη

·      Και μέσα στα πενθαλέα  μάτια στις ανοιχτές πληγές στα ιδρωμένα μέτωπα στο αποκορύφωμα της μελαγχολίας και στην απέραντη στάχτη

·      ένας  Δάσκαλος αφηγούμενος  άφησε το νου του να ονειροπολήσει και  προσήλωσε  τη ματιά του στο ανοικτό βιβλίο

·      Το κοίταξε λίγο τρυφερά, ακούμπησε τα ακροδάχτυλα στις μαύρες σειρές

·      Γραφούμενα μαζεμένα, συναναστροφές  πονεμένων ενθυμημάτων

·      Μια αποχώρηση του μελανιού, προκάλεσε το αποστάλαγμα

·      Τα γράμματα έφυγαν και η μουτζούρα  απλώθηκε στη σελίδα

·      Ένα αδέσποτο δάκρυ άφησε τη νύχτα να απλωθεί ακόμα και στο περιθώριο

·      Έπιασε με τα χέρια του το κερί που τρεμόσβηνε πάνω στο έπιπλο

·      Αργά πλησίασε το βιβλίο στη φλόγα

·      Κι η φλόγα αποσύρθηκε τυλίγοντας τη μαύρη κηλίδα, επαναφέροντας τα γράμματα στην εικόνα

·      Κάηκε η συσκευασία  και απέδρασαν οι λέξεις να συντροφέψουν το φεγγοβόλημα

·      Η συσκευασία παραδόθηκε

·      Μερικές λέξεις φωτίσθηκαν περισσότερο

·      Ανάμεσα τους ήταν και κάποιες μικρές,   ανήμπορες  εδώ και χρόνια να σταθούν στις αράδες ενός περικαλύμματος

·      Χωρίς κεφαλόδεσμους  κι ανθοσμίες

·      Η φωτιά  έκανε το καθήκον της

·      Πλησίασε τα δυο δάχτυλα στο φως του κεριού

·      Και πίεσε το φιτίλι, μια μυρουδιά δέρματος ένας σφυριχτός ήχος

·      Και το σκοτάδι απλώθηκε

·      Έγειρε αγκαλιασμένος με το γυμνό βιβλίο

·      Κι έξω οι μικροί συνέχιζαν να καίνε το περιτύλιγμα

·      Που τους έδωσαν

·      Για να ονειρεύονται

 

λοξός

 

loksos@gmail.com

 

 

Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      Στο μεσοφαράγγιον  του Ήλου τα περιθώρια είχαν αφήσει κατά μέρος τις υπόνοιες και ξεφεύγοντας από την σελίδα των διαπραγματεύσεων, είχαν αρχίσει να καταφεύγουν στον αυλώνα  της αλληλοεξόντωσης

·      Τα βουνά ολόγυρα θεόρατα, γυμνά, με βράχια κοφτερά και  επιβλητικά

·      Κι εκεί στους κρημνούς, απτόητο  ένα  ορνιθόγαλο, πάσχιζε να αναπνεύσει ανάμεσα στα μικρά χάσματα  με το λιγοστό χώμα, που αφήναν οι πληγές των πέτρινων όγκων

·      Μεγαλώνυμες  οι  απώλειες του περιβάλλοντος και γεωμετρική η πρόοδος της καταστροφής του εκμαγείου

·      Ο παγωμένο ουρανός  γεμίζει με μαύρες κουρούνες με μακριά κυρτά ράμφη,  που περιπλανιόνται  συμμετρικά καταπίνοντας την ομίχλη που στέκεται, αχνίζοντας την  διαύγεια του ορίζοντα και καλύπτοντας τη συνέχεια της απλωσιάς του βλέμματος

·      Μια γραμμή λευκή, υπόλοιπο κάποιου φτερωτού σιδερένιου πουλιού, διαχωρίζει  το τοπίο κάνοντας  την παρατήρηση   να επικεντρωθεί  στο ζητούμενο

·      Στην από κάτω γειτονιά του νεφελώματος δοκάρια πολλά σε στοίβες, ξύλινοι όγκοι βουναλάκια και παραδίπλα καρφιά πελώρια με κεφαλές καλημαύχια,  ισχνά μαύρα μυτερά περιμένουν  τον καρφωτή να παραδώσει τους παραβάτες στο κολαστήριο του μαρτυρίου

·      Ο κτύπος  σκληρός μεθοδικός, υπόκωφος  και ανελέητος

·      Πόσο μπλε κάρφωσες για να σωθείς, είναι  η παράφραση του στίχου

·      Και λίγο πιο δίπλα πτώματα σαπισμένα με φανταχτερά σάβανα με ωχρά πρόσωπα με λευκά δόντια βραχιόλια με διαμάντια και μπριγιάντια  και καδένες με οικόσημα ιστορικά περιμένουν  τη σειρά τους

·      Στην απέναντι πλατεία στους στύλους τους μοναχικούς οι δεκαοχτούρες έχουν πιάσει στασίδι και παρακολουθούν κουνώντας με απορία τα βλέφαρα τους και ανεβοκατεβάζοντας  το λαιμό τους πετούν κάποιους περίεργους   διακεκομμένους  ήχους  που προμηνύουν  τη  τραγική συνέχεια του εικονογραφήματος

·      Οι πολυτελείς, τα πρότυπα των ανελίξεων, των παρηκμασμένων στόχων και λόγων, σε ένα φαντασμαγορικό αιματοβαμμένο λιόγερμα, να θυμίζουν σφαγιαστική περιγραφή του Ηλιόδωρου

·      Η εκφορά των συνειδήσεων

·      Ένα πολιτικό παραμύθι

·      Οι  εκφωνήσεις   στις παραστάσεις τις επιτυχίας είναι εκ της  παπαγαλίας προερχόμενες  και ενέχουν τον κίνδυνο της αποπομπής

·      Και μια συνεκφώνηση επιτάφιων λόγων έχει ως  επιβράβευση το αποτέλεσμα της περιελίξεως

·      Κι ένα αυλάκι με λασπόνερα και κάπροι αμέτρητοι χοντρόπετσοι  να κυλιούνται να λερώνουν τους ορνιθόγαλους με πιτσιλιές από παχύρρευστες μαύρες ουσίες

·      Και μια πεταλούδα να προσπαθεί να ξεφύγει πανικόβλητη πετώντας τρυφερά, πάνω απ το βόρβορο

·      Μια καταφανής θλίψη ένα επίκλαυτο παραλαλητό και μια μάταιη προσμονή για μια ανταλλαγή της  εικόνας με μια καραμέλα

·      Μια γλυκεία γεύση σκέφθηκα κι ας είναι και επιθανάτια

·      Καμπανούλα έρημη και σπάνια είτε σε καμπαναριό είτε σε λιβάδι, κάλεσμα μονοφωνικό, ποιος μπορεί να σε ακούσει μέσα στην ηχώ  των εξεταστικών και των προανακριτικών καταθέσεων

·      Πλανολόγα εικόνα θέριεψες και με εξόντωσες μου έκανες το νου να συλλογαται κοντινά και τη ματιά να αγιογραφεί  το μύσαγμα

·      χαθήκαν τα  σημάδια των κόκκινων κρίνων και των περιζήτητων λέξεων

·      Αλλαγή ήταν το πρώτο της αστείο, ανταλλαγή το δεύτερο και συναλλαγή το τρίτο

·      Πολιτική παρασιτολογία σε κοσμημένους τόμους με αύξοντα αριθμό και σειρά αλφαβητική

·      ένα συνεχές σύνθεμα  η πομπή των λεξημάτων των αποτυπωμάτων, των ιχνών και των συμπερασμάτων

·      Αλήθεια καρφωμένη σε κιόσκια με προσφορές  ταινίες  κείμενα και προφυλακτικά

·      Η πραγματικότητα  στο τυπογραφεία  διαδίδεται διά των γραμμών κι απομένει η αφαίρεση των αληθινών νέων για να εντοπίσεις τη λεπτομέρεια τη ξεχωριστή τη φανταχτερή, της ευφυίας  τη μοναχικότητα

·      Τα πλοία τα δεμένα στα λιμάνια και η οικονομική κρίση, η πείνα,  οι νεκροί στο όνομα της τρέλας, η δυσωδία, ο Θρύλος στους παγωμένους δρόμους, τα τελευταία απομεινάρια του εφήμερου

·      Και εκεί πάνω στις μελαγχολικές γραμμές των ηλεκτροφόρων καλωδίων τα πετούμενα έχουν πολλαπλασιασθεί

·      Τι μέρα είναι σήμερα αναρωτήθηκε

·      Μα, η ίδια μέρα

·      Στην ίδια φωνή, στην ίδια είδηση, στην ίδια επιθυμία, στην ίδια απόλαυση, στο ίδιο τραγούδι

·      Και ρουφάς το αεράκι και κοιτάς το φοίνικα να χαζεύει απ τ ανοιχτό παράθυρο

·      Ένα παρασυρμένο λευκό, λιτό, απέριττο, απλωμένο κάτω απ το χλομό φως του γεμοφέγγαρου

·      Κορδέλες χρωματιστές στο λαιμό, άσπρες, κόκκινες, κίτρινες

·      Ένα γυάλινο ποτήρι λευκό κρασί και στο χείλος το σημάδι το άλικο, εντύπωμα της φαντασίωσης

·      Λέξεις να πηγαινοέρχονται, να γίνονται επιβήτορες μάγοι, τσαρλατάνοι ερωτικοί

·      Κι η δαιμονίς  παραδομένη   στο χάδι της ματιάς

·      Αφήνει την κίνηση να γίνει μαγεύτρα φωτιά

·      Να στεγνώσει το στόμα

·      Και να ρίξει στο όνειρο τη μουσική

·      Σε ένα αργό δίχρονο μαγικό χορό

λοξός

loksos@gmail.com


 

 

 

Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      Η παράγκα ή αλλιώς παράπηγμα ευδοκιμεί σε τόπους χλοερούς σε  τόπους φωτεινούς σε τόπους αναψύξεως

·      Πηγμένη παρά τη δοτική την πτώση, την κρυμμένη στα κιτάπια της αφάνειας, μπορεί ενίοτε να επιφέρει μεταβολές ποικίλες σε οτιδήποτε περιφέρεται ασκόπως δεξιά κι αριστερά, κομίζοντας κελαηδισμούς,  από τα κατά καιρούς εμφανιζόμενα, τρία πουλάκια που κάθονται στου δείνα το λημέρι

·      Στα κρατικά τραγούδια τα τρία πουλάκια παίρνουν διάφορες μορφές, χοντρές αδύνατες ισχνές, μοναχικές γελοίες και ελεεινές, ουράνιες και επουράνιες, σκεπαστές και θεοσκέπαστες, με γένια και με χτένια, ξανθές  μελαχρινές, καστανές  σγουρές  και καμιά φορά και καραφλές

·      Στα παραπήγματα οι σανίδες είναι κομμένες από επιτήδειους ξυλόγλυφους και τοποθετημένες στη σειρά, ούτως ώστε καμιά ανάσα να μη μπορεί να αναστατώσει το άβατο της υπέρκοσμης  σιγουριάς

·      Στην κλιμακωτή διάταξη των καθισμάτων σημειώματα μολυβιές και περισσή σοφία, επιμελώς ερριμένη σχημάτιζε την εικόνα της παράστασης με χίλια δυο σκιαγραφήματα

·      Λαμπιόνια σε σειρές, με αποστάσεις ίδιες, στρατιωτάκια της χαράς και της νιότης, φωνούλες μικρές και μεγάλα χεράκια με τεράστια δάχτυλα, με περιποιημένα νύχια και δόντια και παρανυχίδες στην εντέλεια, καλλιτέχνες της ταχύτητας της σκέψης και της σύνεσης, ταχυδακτυλουργοί της αλλοίωσης και της άλωσης κάθε συμπεράσματος

·      Μικρές σκιές, μικρές λέξεις, μικρές ιστορίες, μικρό ακροατήριο

·      Στην σκηνή, στο αναλόγιο, οι αριθμοί είχαν την τιμητική τους

·      Λογιστική και συλλογιστική σε μια συνεύρεση που αρμόζει στην αηδιαστική  ζωγραφική των ημερών

·      Ληστρικές επιδρομές των βαρβάρων, εκβιασμοί στα κρυφά μονοπάτια, μαύρα ράσα να μειδιούν με σιγουριά, ειρωνικές αναφορές, ατάκες  της υπεροχής συνοδευόμενες από την υπερβολή του μέγιστου  του απίστευτου ρήματος «ξέρω» και «γι αυτό γελώ» και μπορώ να κοιτώ στο στήθος σου και να καταλαβαίνω πως σκέφτεσαι και τι επιδιώκεις

·      Κατάστηθα λοιπόν η αναγνώριση

·      Κάποτε κοιταζόμασταν στα ματιά τώρα η ματιά καταφεύγει στις  υπόγειες διαδρομές

·      Χαραγμένη στο στέρνο η προφητεία

·      Και το χιτώνιον ανοικτόν για τους ιχνηλάτες της ελεεινής σχηματογραφίας

·      Και η περόνη στο πάτωμα, η περόνη η παλιά, της  διακόσμησης η λεπτομέρεια, της καλλιπύγου και εκπάγλου καλλονής το απαραίτητον

·      Και το σώμα γυμνό

·      Καρφίτσα η εξέλιξη της νεοελληνικής, της ασυδοσίας η σκιά, της βιας, της νοθείας, της ληστείας, της άρχουσας τάξης, των υπονόμων, των συμφερόντων, των καταπατητών και των κουρσάρων των φρικτών και των χυδαίων ανθρωποειδών

·      Της εκ του κάρφου γεννημένη και συνοδός των κάφρων  των αλλοτινών εποχών και συνειρμικώς, των σημερινών μορφών και νοοτροπιών.

·      Και το Σώμα γυμνό

·      Μια κουστωδία τερατόμορφων ασχημονεί πρωταγωνιστεί και εγκληματεί  και παραποιεί την γνώμη την άποψη και την ορατότητα

·      Και στο βάθος   της ατραπού, ένα κακό θεατρικό σχήμα ένα μπουλούκι περιπλανώμενων πανηγυριστών με την ίδια υπόθεση τα ίδια σκηνικά με την ίδια φωνή τον ίδιο ρουχισμό

·      Ένας επαναλαμβανόμενος ήχος ένα αφήγημα χιλιοειπωμένο

·      Πέντε έξι πουλάκια κελαηδούν κάθε βράδυ και χαράσσουν την πορεία του δράματος

·      Τα σοφά πουλάκια που κράζουν αναλόγως με τον κυματισμό των δημοσκοπήσεων των επιτηδευμένων ερωτήσεων και αποκρίσεων

·      Και οι νότες είναι επτά όπως και τα φωνήεντα και τα σύμφωνα δυστυχώς πολύ περισσότερα

·      Κι ο άνεμος χαριεντίζεται με τους ξύλινους φράχτες 

·      Ο κίναιδος ο άνεμος, μια από δω και  μια από κει, κουνά την άκατο  πέρα δώθε, κάνοντας το άκκισμα της σκάφης  πρόστυχο  παραλήρημα.

·      Κι οι παστρικές καμαρώνουν μες τα ξεπλυμένα τους ασπρόρουχα

·      Και μες στον οχετό των δηλώσεων, των εμφανίσεων, των αναλύσεων, εμφανίζεται κι η ανατολή ως μάννα εξ ουρανού για να μας επενδύσει

·      Τι Σου Ζιντάο, να ‘μαι η σκιά σου όπου πας, Τι Σου Ζιντάο να ‘μαι το χώμα που πατάς, Τι Σου Ζιντάο

·      Και πόσο γνώριμη γλώσσα, η γλώσσα των δράκων  και πόσο ακατάληπτη η μητρική μου

·      Ιδεόγραμμα  έγινε η κατανόηση μου

·      Και μια ανασαιμιά να περάσει παρακάλεσα, να μπει απ τις σανίδες να γιγαντωθεί να παρασύρει την εικόνα και να αποστομώσει τους σοφούς με τις γραβάτες και το περίσκεπτο ύφος τους

·      Και αν τεθεί  η ερώτηση

·      «Ποιοι είναι οι επτά σοφοί της Αρχαίας Ελλάδας?»

·      Οι περισσότεροι από κανένα παράθυρο κάποιου  παραπήγματος θα ξεπηδήσουν για να συμπληρώσουν τον αριθμό

·      Και άντε μετά βιας να είναι και ο Βίας

·      Και δε θα ‘ναι μαργαριτάρι, θα ‘ναι ο ορισμός του περιπαίγματος 

·      Και πριν την παραγραφή μας την πέσανε

·      Στα  μπρούμυτα.

·      Μας κόλλησαν στη μούρη ένα γυαλί με φωνές  και τζιριτζάντζουλες κι από πάνω μια κεραία για να συντονιζόμαστε καλύτερα

·      Κι ο Τηρέας ο σύγχρονος  με τη μάχαιρα να σου κόβει τη γλώσσα να μη μπορείς να βγάλεις άχνα  και τα χέρια πισθάγκωνα, να μη μπορείς να κεντήσεις τη φωνή σου

·      Και οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μέχρις ότου υπάρχουν ουρές μπροστά από τα ταμεία

·      Οι  τηλεοπτικές  μέρες   στην Ελλάδα των ελλειμμάτων, των επενδύσεων, της ποίησης, της τέχνης, και της μουσικής

·      Της μυθολογίας της ιστορίας του θεάτρου και της φιλοσοφίας θα συνεχίσουν να διακοσμούν την αισθητική μας

·      Με  τα τακουνάκια των αυλητρίδων του μεσημεριού, τα ζεϊμπέκικα της μαγκιάς των πεφωτισμένων και τα τσιφτετέλια της αποπλάνησης των βαθύγλωσσων

·      Και θα τσουγκρίσουμε ηλιθίως και χαμογελώντας βλακωδώς θα ευχηθούμε

·      «Στην υγειά μας βρε παιδιά»

·      Και στο τέλος της θεατρικής παράστασης

·      Μια συρρικνωμένη ελπίδα

·      Αλιβάνιστη πεταμένη χωρίς σάβανα και προσευχές

·      Σκουπίζοντας τα μάτια της

·      Πέταξε δυο τρία δάκρυα

·      Το ένα το ‘χω ακόμη στη φούχτα μου

 

λοξός

loksos@gmail.com