Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      «Είμαστε εδώ!»

·      Ο πληθυντικός μεγαλοπρεπής, τονίζει την παράταση της χρονικής  περιόδου γονιμότητας και κάνει τα κορμιά να σφαδάζουν, να ασφυκτιούν και να γονυπετούν εκλιπαρώντας την τρυφερότητα από την βαναυσότητα του πολυάριθμου της συμμετοχής

·      Είμαστε εδώ,  σε ένα σφιχταγκάλιασμα κολασμένης ερωτικής κωμωδοποιίας

·      Και μετά ο πληθυντικός αποσύρεται, αγγίζοντας την πραγματικότητα ζωγραφίζει την μοναδικότητα και το πρώτο πρόσωπο αποκαθιστά την τάξη των πραγμάτων

·      «Είμαι εδώ»

·      Και είμαι Εγώ!

·      Και ο ενικός επαναλαμβάνεται για να πείσει τον ομιλούντα ότι όντως παρευρίσκεται στην συνεύρεση και ενορχηστρώνει αυτήν την αμαρτωλή ενάρμοση

·      Είναι η επανάληψη  του μητρικού ενστίκτου της μαθήσεως

·      Η επανάληψη του «τι σου κάνω μάνα μου» για να κάνει την ανέκφραστη ηρωίδα να αντιληφθεί το μέγεθος του διεισδυτικού οργάνου

·      Και μέσα στην έντονη ανικανότητα, στην έλλειψη φαντασίας και στην μεγαλοπρεπή αντίληψη ότι ο λαουτζίκος δεν καταλαβαίνει και πολλά, εμφανίζεται ο από τηλεοράσεως Θεός να επηρεάσει και να υπερασπίσει την τεράστια προσφορά του ανδρός

·      Πυρά στα ανώδυνα κλιμάκια της παραγράφου, αστειάκια να παγώνει ο Ήλιος, σάτιρα μιας ανάσας, στρατευμένη σκέψη, ομαδοποίηση των προσωπικών βουλήσεων και ο μηχανισμός ανατροπής γίνεται μαχαιριά απορριπτική για οιανδήποτε παραπομπή επιστημονικού συγγράμματος

·      Η σάτιρα παρερμηνεύεται και γίνεται όργανο πολιτικό γίνεται  μια επικίνδυνη στιγμή παραπλάνησης

·      Έλα όμως που καμιά φορά ξυπνά κι ο παρηκμασμένος Βρασίδας  που σκαλίζει τη μύτη του και μετά χαδεύει τη κοιλιά του

·      Ο έκπτωτος, ο φαύνος  αφαιρείται  αλλά που και που ξεπετιέται από το λήθαργο του καθημερινού ανεκδότου και ξεφωνίζει «τι λε ρε, σε ποιον τα πουλάς τα κορόμηλα?», «Α ρε χαμένε!»

·      «όταν μπει κλέφτης στο σπίτι  αλλάζεις κλειδαριά όχι τον ένοικο»

·      το κατάλαβες Βρασίδα? το κατάλαβες?

·      Καραμανλής η χάος!

·      Και πρώτο το ανέμπνευστο ευφυολόγημα θέτει το δίλημμα και μετά έρχεται ο φωτισμένος, ο υποτιθέμενος εμπνευστής  της νιότης ο άρχων, ο υπηρέτης των παιδικών φωνών που η κάθε λέξη του περνά από το μυαλό νέων ανθρώπων

·      Που ακούνε και πάνε στο σχολείο να μάθουν γράμματα του Θεού τα πράματα

·      Δίλημμα παλαιών χρόνων και θυμησεων που παραπέμπει σε μονοκρατορικές αντιλήψεις

·      Κατάργηση της δημοκρατικής αντίληψης εκδούλευση πολιτικής παρακμής

·      Καραμανλής η χάος!

·      Και το χάος χαμογελά απλώνει τις χερούκλες του και θυμώνει

·      Είμαι εδώ!

·      Φωνάζει δυνατά! Ενοχλημένο.

·      Μα γιατί φωνάζει και γιατί θυμώνει ,το πείραξε κανείς?

·      Ανέγγιχτο τόσα χρόνια, ουδείς   το ενόχλησε και μας μαλώνει που δεν μπόρεσε να τα καταφέρει?

·      Να πατάξει τη διαφθορά, την ασυδοσία, που δέχτηκε και δέχεται να εμπαίζεται το κατανοητό?

·      Και μέσα στον πανικό στον εφιάλτη στον τυφώνα των κραδασμών ολούθε, μια κίνηση έμελλε να γίνει καθοριστική για την φιλοσοφία και τη σοβαρότητα μιας εικόνας  που εξεικονίζει την μιζέρια μας

·      Ως εκ θαύματος ο Δαΐλά Λάκης  επέστρεψε με την φιλοσοφημένη σκέψη του να σώσει τον κόσμο, απο τις ελλειμματικές διανοητικές προσεγγίσεις

·      Και να το γάργαρο το γέλιο να ξεχύνεται

·      Α ρε βουληφόρε με τα κοντά ρεβέρ και την ευφράδεια που θυμίζει μοτοσακό με βουλωμένη εξάτμιση

·      Και στο μεγάλο κτήριο της ανάπτυξης ο Γαληνότατος προσήλθε για να βρει που κρύβεται η προσδοκώμενη

·      Μα αυτή έλειπε,  μόνο οι μπογιατισμένες κυρίες είχαν βάλει τα καλά τους για να υποδεχτούν το νυμφίο

·      Και να χειροκροτήσουν την προσφορά του περιούσιου

·      «Όλες οι καταθέσεις των Ελλήνων είναι εγγυημένες»

·      Των μερικών Ελλήνων, των χαρισματικών, των αιλουροειδών, που μπορούν να σκαρφαλώνουν στα δέντρα όλες τις εποχές

·      Των άλλων Ελλήνων, των δυστυχών, των επιστημόνων των κλειστών πανεπιστημίων, των φυλακισμένων οριζόντων που δημιουργεί η σκέψη όταν χαρμανιάζει, είναι κι αυτών εγγυημένες, απλούστατα γιατί δεν υπάρχουν

·      Αυτοί ψάχνουν ακόμα τι δεν πήγε καλά, αλλάζοντας μπουζί στη δίχρονη βέσπα και ατενίζοντας  τον ηλίθιο απέναντι που παρκάρει την αυτοκινητάρα του.

·      Και έχουν μια παραξενιά αυτές οι βέσπες!

·      Εγγύηση φτώχειας η μόρφωση πλέον, διαδρομή δακρύων

·      Η παγκόσμια μέρα των ζώων κατά παρέκκλιση συνεχίζεται

·      Και στο σαλόνι το μικροαστικό ο βδελυγμός κινηματογραφείται

·      Ο Βρασίδας   χώνει πιο βαθιά το δάχτυλο στη μύτη του

·      αρχίζει να σκαλίζει με μανία

·      ένα αηδιαστικό σκουλήκι βγαίνει

·      το τρίβει το κάνει μπαλάκι και το εκσφενδονίζει στο πάτωμα

·      Η Μαριάνθη όρθια στον παράσταθα μπήζει τις φωνές

·      «θα φύγω σιχαμένε θα γυρίσω στη μάνα μου στο χωριό»

·      προτείνοντας  τις σακουλωτές χερούκλες της και με μια μεγαλοπρεπή διάταση των δαχτύλων συνοδευόμενη από τον κρότο της επαφής των παλαμών προσγειώνει στη μούρη του Βρασίδα όλη την επέμβαση του εμετικού

·      ένα ρέψιμο η απάντηση του ξαπλωμένου, στην χειρονομία

·      το κουδούνισμα του τηλεφώνου διακόπτει τη ζωγραφισμένη κοινωνία

·      ο ήχος μέσα από το καλώδιο φτιάχνει στον Βρασίδα μια ατμόσφαιρα ερωτική

·      «παρακαλώ...»

·      «καλησπέρα σας είμαστε από την εταιρεία επηρεασμού της κοινής γνώμης, μπορώ να σας κάνω μερικές ερωτήσεις?»

·      «Ναι κυρία μου  γιατί όχι...», απαντά παίρνοντας ύφος ερημοκόμου ήρωος ερωτικών ταινιών αλλοτινών εποχών

·      «ποιον θεωρείται το μεγαλύτερο μαλάκα αυτού του τόπου?»

·      «Δύσκολη ερώτηση μανδάμ!»

·      «Ας περάσουμε  στην επόμενη»

·      Την επομένη η ιστορία είχε αλλάξει

·      Η Μαριάνθη πήγε στη μάνα της κι ο Βρασίδας  συνέχισε να σκαλίζει τη μύτη του απαντώντας σε ερωτήσεις

·      Το κακό είναι ότι το χιόνι αργεί να φανεί

·      Και η ζέστη είναι αποπνικτική

·      και καμιά μυρουδιά δεν έχει τη διάθεση

·      Να αποχειροτονήσει τη δυσοσμία

λοξός

loksos@gmail.com