Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007


ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

  • Γραφείον ευρέσεως εκδρομής, «Το μονοπάτι της απομόνωσης». Τα εκδρομικά αναχωρούν την Κυριακή 11 Νοεμβρίου. Η ώρα δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή. Ούτε κι ο προορισμός.

  • Baron rouge εξαιρετικόν οινοπωλείον στο Παρίσι. Οίνος κατατέρπει και διέρπει. Και την Κυριακή άλλοι θα διαισχύνονται κι άλλοι θα είναι έγκιρροι

  • Ρήματα από την εκπομπή «Στην Κοινωνία Ώρα Μέγκα».

  • «Ομοσπονδία βαρόνων που διαπραγματεύεται το μέλλον της». Οι σπείρες επανέρχονται σε διαφορετικό χώρημα.

  • «Είμαστε όλοι νεκροί». Συνεχίζει ο διεκδικητής αποδίδοντας ευθέως την αληθινή εκφώνηση.

  • «Ας καθαρίσουμε το Βενιζέλο να γλυτώσουμε απ’ αυτόν και μετά βλέπουμε». Αντιβαρονικός αντίλογος σοσιαλιστικής αβροφροσύνης

  • Ζωντανά Κρήτης.

  • «Έχει αποθέματα μεγαθυμίας ο κ. Παπανδρεου, είπε η κ. Διαμαντοπούλου», ισχυρίζεται ο δημοσιογράφος και η απάντηση καταρρητορεύει την επιστήμη της ψυχανάλυσης.

  • «Είναι ψυχαναλύτρια η κ. Διαμαντοπούλου»? Πρώτον ρητορικό σχήμα. Είσοδος

  • «Τον έχει βάλει στο ντιβάνι τον κ. Παπανδρέου»? Δεύτερον ρητορικό σχήμα. Η εικόνα συνειρμικά προκαλεί απίστευτο γέλιο. Απομονωμένη η φράση μπορεί να έχει και ερωτικές αποκλίσεις σε ένα σενάριο φαντασίας. Πολιτικός ερωτισμός με βαθύτερες προεκτάσεις διεκδίκησης. Το ντιβάνι απολαμβάνει την δεκτικότητα που του δίνει η ιδιότητά του. Του Αντικειμένου. Τα πρόσωπα, απλώς εκμεταλλεύονται το αντικείμενο.

  • Συνεχίζοντας την ανάλυση της φράσεως ο εν δυνάμει Πρόεδρος. «Είναι μια θεολογική εκκλησιαστική προσέγγιση. Ας πάμε να προσευχηθούμε». Έξοδος

  • Πάπισσα Ιοάννα.

  • Ιός είναι και το δηλητήριο. Παροξύτονο το όνομα έχει θάλασσα. Μπορεί να ‘ναι και βέλος. Καμιά φορά είναι και μικρόβιο. Πάντα βέβαια προκαλεί αυξημένη θέρμη. Η ανορθογραφίες είναι απλώς ένα τέχνασμα.

  • «Έχουμε χάσει τον προσανατολισμό μας». Αυτοκριτική ευφυούς δημηγόρου

  • «Πρόσωπο με Πρόσωπο», «Αυτά που έχουν ειπωθεί από τους υποστηρικτές του είναι κακουργήματα σε σχέση με τα πταίσματα που έχουν ειπωθεί για μένα». Η δίκη της Κυριακής. Η δική μας Δίκη.

  • Στις «Αντιπαραθέσεις»,η αναμένουσα τις πολιτικές εξελίξεις πολιτικολογεί. «Δεν θέλω να μείνω σε κανέναν δηλητηριώδη υπαινιγμό». Ιοτόκος πολιτικός λόγος

  • «Παράταση δεν είναι ποδοσφαιρικός όρος, παράταση είναι η επέκταση ενός χρονικού διαστήματος με στόχο τη νίκη» αποφαίνεται η κ. Διαμαντοπούλου επιβεβαιώνοντας την γηπεδική ατμόσφαιρα. Άλλωστε η παράταση στο ποδόσφαιρο έχει ως στόχο την ήττα. Του αντιπάλου, βεβαίως.

  • Η παράταση κυρία μου, προσηλωμένη στο στόχο σας, αφορά εσάς και ουχί έτερον.

  • Στην ερώτηση «ποιον εμπιστεύεστε περισσότερο», ο κ. Παπανδρέου υπερέχει συντριπτικά.

  • Βαγγέλάκη μη τυχόν και φας το γλυκό, φώναξε η κυρά Τασία επιπλήττοντας τον περίλαλο χοντρούλη.

  • «Αυτά είναι βλακείες» οργή Κυρίου Κύρκου, αναφερόμενη στην αποκλειστικότητα της αλήθειας και την ενάποθεσή της στο σκηνικό του πολιτικού παράλογου

  • Αυτή τη Κυριακή θα διαπιστώσουμε, γιατί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι πρωθυπουργός της Ελλάδας.

  • Η απομόνωση είναι μια διαδικασία υπεροψίας, μια αμφισβήτηση της δυνατότητας του δυσεφάρμοστου

  • Οι λέξεις αποσύρονται για να εναποθέσουν την ουσία τους στο φαντασιακό. Στον Τριπόταμο της Τήνου στα καλντερίμια, στις καμάρες, ο Κορνήλιος άφησε την ανάσα του να κάνει τους μοναχικούς περιπάτους της .Εκεί που τα φωνήματα απαντούν το τοπίο και διαφοροποιούν την αξία του. Η σκέψη του, στο νησί, ακόμα παραμονεύει.

  • Όταν φωνάζουν οι συλλαβές το ενήχημα αναστατώνει τη μονοτονία του λευκού κι οι λέξεις αύταρχες , γίνονται ευθείες παιδικού ιχνογραφήματος.

  • Σκοτάδι γλυκό. Το ανθήλιον ζοφερό τυλίγει τη διαφορετικότητα . Το σεντόνι με τα σχέδια αποτραβήχτηκε αφήνοντας το διάστημα έρμαιο της παρανόησης. Το φίδι είχε αρχίσει να τρώει τις μικρές αναπνοές αφήνοντας μόνο του το υπόλοιπο. Ανεγείρομαι. Το απροσδιόριστο είχε κυριαρχήσει. Ο θαλασσούχος νους αδύναμος να αντικρίσει τον ορίζοντα. Ας κοιμηθώ πάλι. Βλέπω καλύτερα όταν έχω τα μάτια κλειστά.

  • Στη γιορτή της Κυριακής, ωμά θα ‘ναι στο Σώμα τα σύμφωνα και τα φωνηέντα στον πυθμένα της Αίθουσας θα καταλήξουν.

  • Υγρή θα ‘ναι η γεύση στο παραμέρισμα των σημάτων και σταγόνα επιθανάτια, η οσμή του ελπιδοφόρου ευπρόσωπου

  • Αναγωγή λοιπόν στην Κυριακή στα δάχτυλά της, στα χείλη της. στην απουσία της
    Αναγωγή στα μάτια της, στην άσεμνη επιμονή της, αναγωγή στο κορμί της, στο κορμί μου. Αναγωγή στο πάθος της, στο πάθος μου.

  • Εγώ πάντως κι αυτή την Κυριακή θα ‘μαι μελαγχολικός.




    λοξός
    loksos@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: