Σάββατο 19 Ιουλίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ


·      Αυτός ο άνεμος , ο δαίμων, ο ανεξέλεγκτος!

·      Αποδέκτης των σημείων,  αποκαθιστά την οργή

·      Ενδυναμώνει την κίνηση και παρασύρει τις ακατανόητες ορδές των κειμένων

·      «Ο αέρας  είναι πολύ δυνατός. Εδώ πήγε να παρασύρει το Δήμαρχο»

·      Και η ενημερωτική εκπομπή μπερδεύει τα στοιχεία με τα στοιχειά

·      Ο θρασύς άνεμος, ο κομπορρήμων

·      Ολάκερο  δήμαρχο και τόλμησε να τον παρασύρει

·      Η φωτιά συνευρίσκεται με τον άνεμο, ανασαίνει και θεριεύει

·      Υποτιμήθηκε,  ξέφυγε και καταστάλαξε

·      Η Οινόη στις φλόγες

·      Κι ο ακροπότης  άνεμος, έγλυψε  την μήτρα λέξη και έδωσε νόημα στη μανία

·      Και στους  Ασπρόπυργους, οι πύρινοι εφιάλτες δείχνουν την κόλαση

·      Μια ματιά της Μάνας, μελαγχολική, δεν είναι αρκετή για να κάνει το μολυβδοκόνδυλο  ευαίσθητο

·      Και στη χώρα του Κλεόβουλου το μέτρο απεσύρθη κι ο ανθέλλην Εγκέλαδος, διακόπτει την ανεμελιά του Ιουλίου

·      Και η αυθάδεια διαταράσσει τη μνήμη, καθιστώντας απερίγραπτο το αυτόδηλο

·      Και οι επιστολές αναδεικνύουν το ευκαταφρόνητο

·      Αφήγηση χλευασμών, θράσους και προκλήσεων

·      Κι ο ουδαμινός επιστοληφόρος, αξιοκαταφρόνητος συλλέκτης ρημάτων, προσπαθεί να μεταμορφώσει την ουσία

·      Και η σύνθεση στο προκείμενο επικίνδυνη

·      Δεν παραχωρώ ούτε μια λέξη δική μου

·      Δεν  παραχωρώ το κορμί μου!

·      Δεν παραχωρώ τη σκέψη μου

·      Δεν παραχωρώ τη γλώσσα μου

·      Δεν εκπορνεύομαι!

·      Και η απάντηση προσθέτει στην γελοιότητα, δεν αφαιρεί!

·      Και στο χάος, τα μαύρα ταμεία πληθαίνουν και παίρνουν χρωματισμούς διάφορους και το παρανόμι παράτονο, καλύπτει σαρκαστικά την πραγματικότητα

·      Κι αυτή η φωτογραφία, η πεταμένη στην άκρη της μισόκλειστης βαλίτσας

·      Με το χαμηλωμένο, σκοτεινό βλέμμα, το μοναχικό, ανάμεσα στα γυμνά καθίσματα του λεωφορείου, απομονώνει την μοναξιά δίνοντας της τη φεγγοβολιά της απουσίας

·      Και το σφίξιμο των χειλιών, παραστάτης μιας ξεκούρδιστης μπάντας, κάνει την κανονικότητα να εγκαταλείπει τη δομή και να φτιάχνει ασυνάρτητα προανακρούσματα

·      Μια ασάφεια αποσυντονίζει τη λεπτομέρεια και μια υγρή μοναξιά ανακατεύεται με την αλμύρα της νυχτερινής αύρας

·      Έσκυψα  να βρω το κάτι

·      Αυτό το κάτι, που κάνει την στιγμή υπεροχή

·      Ένας πανικός απίστευτος, κυριάρχησε

·      Πουθενά ένα συναπάντημα

·      Ένα κυνήγι της λεπτομέρειας είναι το πάθος

·      Κι ο θάνατος  μια σειρά από γρήγορες ανάσες, που προσπαθούν να αποσυντονίσουν το κυματισμό του καϊκιού

·      Ευτυχώς που υπάρχουν κι οι γλάροι

·      Με το τσαχπίνικο πέταγμα, το απότομο, το ακίνητο, το ιλαρό κρώξιμο και το αδηφάγο μένος εναντίον των αφρόψαρων

·      Έσκυψα στο νερό, γέμισα μια χούφτα και τη πέταξα στο πρόσωπο μου

·      Η υγρασία αναστάτωσε το ξεραμένο πρόσωπο

·      Ξάπλωσα προς τα πίσω και απόλαυσα την εικόνα

·      Βρεγμένα μαλλιά, δυο χέρια να ξεκινούν μια διαδικασία αποχώρησης του υγρού

·      Η δροσιά ανακατεύεται με τα ακροδάχτυλα και ταξιδεύει

·      Μια ανάσα, μια περίληψη της στιγμής

·      Μια διακοπή των ορίων, μια ερωτική ανακοίνωση!

·      Ένας τελάλης ζητιάνος αναπολεί τη φωνή του

·      Και μια γριά σταυροκοπιέται μπροστά στο ραδιόφωνο ακούγοντας τον εσπερινό

·      Μια προσευχή χωρίς άμφια

·      Οι δαίμονες του Ιουλίου αμόλησαν τις αισθήσεις στις θάλασσες

·      Και τα κύματα δίνουν στην αφή την πρωτογένεια

·      Και η φωνή μεταλλάσσεται, παίρνει τόνους πότε τρυφερούς, πότε σιγανούς, πότε  παθιασμένους και πότε μεταλλικούς

·      Και τότε το κύμα γίνεται βάσανο, γδάρτης των σκέψεων

·      Ο καπνός του φουγάρου φτιάχνει μια σκοτεινή φιγούρα

·      Και το κάλεσμα του πλοίου αποσπά την προσοχή του ψαρά

·      Πόσες εικόνες συνθέτουν μια αμαρτία?

·      Και πόσες στιγμές χρειάζονται για να φτιάξεις μια λεπτομέρεια?

·      Μια μελωδία έφτασε στα αυτιά μου

·      Δυο σπουργίτες κτυπούσαν τις μύτες τους

·      Μια ουράνια κατάνυξη

·      Μια ικεσία στο πάθος

·      Ένα ψίχουλο εμφανίζεται και διακόπτει την αισθηματολογία

·      Ένα ψίχουλο πρωτοκαθεδρεί την ανάγκη

·      Και το φτεροκόπημα της ψυχής, κάθεται να απολαύσει τον επιούσιο

·      Ο αέρας μπήκε βιαστικός

·      Ξεπέρασε τις αναστολές του και παρέσυρε  τις μυρουδιές  που δέσποζαν στην ανθοστήλη

·      Τα λουλούδια σχημάτισαν μια πένθιμη αναφορά στο ασβεστωμένο πάτωμα

·      Με απίστευτη τρυφερότητα, έσκυψα και μάζεψα τα απομεινάρια της στιγμής

·      Έκλεισα τον άνεμο απέξω

·      Έφυγε, αφήνοντας το φανάρι στην άκρη του διαδρόμου, να λικνίζεται διεκδικώντας τη συνέχεια αυτής της εντάσεως

·      Η ματιά ασυναίσθητα, κατευθύνθηκε ξανά στη μισάνοιχτη βαλίτσα

·      Το χαμηλωμένο σκοτεινό βλέμμα ανάμεσα στα καθίσματα του λεωφορείου ήταν εκεί, παγωμένο, να περιεργάζεται τη σιωπή

·      Ένα υδροπλάνο διακόπτει το βαθυγάλανο

·      Στην άκρη εκείνης της υγρής γωνιάς του ορίζοντα ο καπνός δεν είναι από το φουγάρο του πλοίου

·      Τα στοιχειά αγριέψαν σήμερα

·      Αύριο ίσως ένα ψίχουλο επαναφέρει την εικόνα στο περίγραμμα

·      Αφήνοντας το διάδρομο, μπήκα στο άλλο δωμάτιο συνεχίζοντας να αναζητώ τη λεπτομέρεια

·      Κι έξω ο αέρας

·      Δε σταματάει με τίποτα!

·      Ένα μουγκρητό, μια φωτιά, ένα ψίχουλο

·      Και το άλλο δωμάτιο άδειο

·      Κοίταξα κάτω απ το κρεβάτι

·      Μόνο σκόνη και τίποτα άλλο

·      Η λεπτομέρεια ξέρει να κρύβεται καλά

·      Πίσω απ’ τη σκόνη!

 

loksos@gmail.com

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: