Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ

·      Στο μεσοφαράγγιον  του Ήλου τα περιθώρια είχαν αφήσει κατά μέρος τις υπόνοιες και ξεφεύγοντας από την σελίδα των διαπραγματεύσεων, είχαν αρχίσει να καταφεύγουν στον αυλώνα  της αλληλοεξόντωσης

·      Τα βουνά ολόγυρα θεόρατα, γυμνά, με βράχια κοφτερά και  επιβλητικά

·      Κι εκεί στους κρημνούς, απτόητο  ένα  ορνιθόγαλο, πάσχιζε να αναπνεύσει ανάμεσα στα μικρά χάσματα  με το λιγοστό χώμα, που αφήναν οι πληγές των πέτρινων όγκων

·      Μεγαλώνυμες  οι  απώλειες του περιβάλλοντος και γεωμετρική η πρόοδος της καταστροφής του εκμαγείου

·      Ο παγωμένο ουρανός  γεμίζει με μαύρες κουρούνες με μακριά κυρτά ράμφη,  που περιπλανιόνται  συμμετρικά καταπίνοντας την ομίχλη που στέκεται, αχνίζοντας την  διαύγεια του ορίζοντα και καλύπτοντας τη συνέχεια της απλωσιάς του βλέμματος

·      Μια γραμμή λευκή, υπόλοιπο κάποιου φτερωτού σιδερένιου πουλιού, διαχωρίζει  το τοπίο κάνοντας  την παρατήρηση   να επικεντρωθεί  στο ζητούμενο

·      Στην από κάτω γειτονιά του νεφελώματος δοκάρια πολλά σε στοίβες, ξύλινοι όγκοι βουναλάκια και παραδίπλα καρφιά πελώρια με κεφαλές καλημαύχια,  ισχνά μαύρα μυτερά περιμένουν  τον καρφωτή να παραδώσει τους παραβάτες στο κολαστήριο του μαρτυρίου

·      Ο κτύπος  σκληρός μεθοδικός, υπόκωφος  και ανελέητος

·      Πόσο μπλε κάρφωσες για να σωθείς, είναι  η παράφραση του στίχου

·      Και λίγο πιο δίπλα πτώματα σαπισμένα με φανταχτερά σάβανα με ωχρά πρόσωπα με λευκά δόντια βραχιόλια με διαμάντια και μπριγιάντια  και καδένες με οικόσημα ιστορικά περιμένουν  τη σειρά τους

·      Στην απέναντι πλατεία στους στύλους τους μοναχικούς οι δεκαοχτούρες έχουν πιάσει στασίδι και παρακολουθούν κουνώντας με απορία τα βλέφαρα τους και ανεβοκατεβάζοντας  το λαιμό τους πετούν κάποιους περίεργους   διακεκομμένους  ήχους  που προμηνύουν  τη  τραγική συνέχεια του εικονογραφήματος

·      Οι πολυτελείς, τα πρότυπα των ανελίξεων, των παρηκμασμένων στόχων και λόγων, σε ένα φαντασμαγορικό αιματοβαμμένο λιόγερμα, να θυμίζουν σφαγιαστική περιγραφή του Ηλιόδωρου

·      Η εκφορά των συνειδήσεων

·      Ένα πολιτικό παραμύθι

·      Οι  εκφωνήσεις   στις παραστάσεις τις επιτυχίας είναι εκ της  παπαγαλίας προερχόμενες  και ενέχουν τον κίνδυνο της αποπομπής

·      Και μια συνεκφώνηση επιτάφιων λόγων έχει ως  επιβράβευση το αποτέλεσμα της περιελίξεως

·      Κι ένα αυλάκι με λασπόνερα και κάπροι αμέτρητοι χοντρόπετσοι  να κυλιούνται να λερώνουν τους ορνιθόγαλους με πιτσιλιές από παχύρρευστες μαύρες ουσίες

·      Και μια πεταλούδα να προσπαθεί να ξεφύγει πανικόβλητη πετώντας τρυφερά, πάνω απ το βόρβορο

·      Μια καταφανής θλίψη ένα επίκλαυτο παραλαλητό και μια μάταιη προσμονή για μια ανταλλαγή της  εικόνας με μια καραμέλα

·      Μια γλυκεία γεύση σκέφθηκα κι ας είναι και επιθανάτια

·      Καμπανούλα έρημη και σπάνια είτε σε καμπαναριό είτε σε λιβάδι, κάλεσμα μονοφωνικό, ποιος μπορεί να σε ακούσει μέσα στην ηχώ  των εξεταστικών και των προανακριτικών καταθέσεων

·      Πλανολόγα εικόνα θέριεψες και με εξόντωσες μου έκανες το νου να συλλογαται κοντινά και τη ματιά να αγιογραφεί  το μύσαγμα

·      χαθήκαν τα  σημάδια των κόκκινων κρίνων και των περιζήτητων λέξεων

·      Αλλαγή ήταν το πρώτο της αστείο, ανταλλαγή το δεύτερο και συναλλαγή το τρίτο

·      Πολιτική παρασιτολογία σε κοσμημένους τόμους με αύξοντα αριθμό και σειρά αλφαβητική

·      ένα συνεχές σύνθεμα  η πομπή των λεξημάτων των αποτυπωμάτων, των ιχνών και των συμπερασμάτων

·      Αλήθεια καρφωμένη σε κιόσκια με προσφορές  ταινίες  κείμενα και προφυλακτικά

·      Η πραγματικότητα  στο τυπογραφεία  διαδίδεται διά των γραμμών κι απομένει η αφαίρεση των αληθινών νέων για να εντοπίσεις τη λεπτομέρεια τη ξεχωριστή τη φανταχτερή, της ευφυίας  τη μοναχικότητα

·      Τα πλοία τα δεμένα στα λιμάνια και η οικονομική κρίση, η πείνα,  οι νεκροί στο όνομα της τρέλας, η δυσωδία, ο Θρύλος στους παγωμένους δρόμους, τα τελευταία απομεινάρια του εφήμερου

·      Και εκεί πάνω στις μελαγχολικές γραμμές των ηλεκτροφόρων καλωδίων τα πετούμενα έχουν πολλαπλασιασθεί

·      Τι μέρα είναι σήμερα αναρωτήθηκε

·      Μα, η ίδια μέρα

·      Στην ίδια φωνή, στην ίδια είδηση, στην ίδια επιθυμία, στην ίδια απόλαυση, στο ίδιο τραγούδι

·      Και ρουφάς το αεράκι και κοιτάς το φοίνικα να χαζεύει απ τ ανοιχτό παράθυρο

·      Ένα παρασυρμένο λευκό, λιτό, απέριττο, απλωμένο κάτω απ το χλομό φως του γεμοφέγγαρου

·      Κορδέλες χρωματιστές στο λαιμό, άσπρες, κόκκινες, κίτρινες

·      Ένα γυάλινο ποτήρι λευκό κρασί και στο χείλος το σημάδι το άλικο, εντύπωμα της φαντασίωσης

·      Λέξεις να πηγαινοέρχονται, να γίνονται επιβήτορες μάγοι, τσαρλατάνοι ερωτικοί

·      Κι η δαιμονίς  παραδομένη   στο χάδι της ματιάς

·      Αφήνει την κίνηση να γίνει μαγεύτρα φωτιά

·      Να στεγνώσει το στόμα

·      Και να ρίξει στο όνειρο τη μουσική

·      Σε ένα αργό δίχρονο μαγικό χορό

λοξός

loksos@gmail.com


 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: