Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009

ΜΥΟΓΡΑΦΗΜΑ εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ 3/9/2009

· Απροσδιόριστη η άπνοια στο ημίφως!

· Λάμπα με περίτεχνο σκάλισμα, ξεφτισμένο φιτίλι, λίγο λάδι, μεγαλωμένα τα αντικείμενα από το φεγγοβόλημα, απεικόνισμα στο λευκό τοίχο. Μια τεράστια λεκάνη, ανασηκωμένο παντελόνι, πόδια γυμνά, βυθισμένα στο καυτό νερό. Νύχια μεγάλα, εξογκωμένοι κάλοι, κίνηση ηδυπαθής των δακτύλων, μικρά κυκλάκια στην επιφάνεια του υγρού. Παραπάνω στη συνέχεια του αηδιαστικού θεάματος φανελάκι υγρό, τρίχες σηκωμένες στις λαπαδιασμένες μασχάλες. Κοιλιές να τρέχουν, αφαλός σπήλαιο και ακόμα πιο πάνω, γνωστή καρικατούρα χονδροειδούς, με προγούλι ξεχειλωμένο, μάτια εμβρόντητα μαλλιά λιγοστά, λιγδιασμένα, μύτη πλακουτσωτή ανεξιχνίαστου κατευθύνσεως και αυτιά εξαιρετικής ευμορφίας, παρατυπία της φύσεως, να κουνιούνται αντιμετωπίζοντας τη θαλπωρή της θερμότητας ως εικαστική παρέμβαση. Απέναντι πολυτελές ένδυμα ύπνου, πολυθρόνα γαλλικής προελεύσεως και σκεύη ασημένια και χρυσά, πορσελάνινα και ταπεινά, διακοσμούν την απληστία της ματαιοδοξίας. Πίνακες με αυτοκράτορες και βασιλιάδες χλαμύδες και νεκρές φύσεις, κουρτίνες στα μεγαλοπρεπή παράθυρα με χοντρά κορδόνια βυσσινή και κρόσσια πλούσια, να καταλήγουν εγγίζοντας προσεκτικά το ξύλινο δάπεδο. Πολλά σκυλιά καθήμενα στα πίσω πόδια με γλώσσα πεταμένη προς τα έξω ανάσες βαριές και οφθαλμούς άναυδους καρφωμένους στη λάγνα παραπάνω περιγραφή, να περιμένουν την επομένη εντολή για να σαλτάρουν στην απεραντοσύνη της χαώδους αυλής

· Μια γαργαλιστική οσμή αποσυντόνισε την ηρεμία της εκθαμβωτικής αλληγορίας και ένας ψηλόγλινος με φράκο και μυτερό πώγωνα με βλέμμα υπεροπτικό, να κοιτάζει ψηλά κρατώντας δίσκο με σκεπασμένα εδέσματα, αθόρυβα εισήλθε στην τεράστια σάλα, συνοδευόμενος από τους μυστικοσύμβουλους της αυτού εξοχότητος. Ο πλαδαρός, αδιάφορος από τους ψιθύρους και τις ανασαιμιές των τετραπόδων άρπαξε το επιμελώς μαγειρεμένο χοιρομέρι με τις σκελίδες σκόρδου τις καρφωμένες στα πλευρά της σαρκός, για να επισκιάζεται η κρεατίλα και λαίμαργα καταβρόχθισε την μυρωδάτη ύλη αφήνοντας το κόκκαλο να φανερώνεται προκαλώντας την έκκριση περισσότερων σιέλων από τα ορθάνοιχτα στόματα των κυνών.

· Τα μουρμουρητά εντέχνως άρχισαν να ξεθαρρεύουν και η απορριπτική διάθεση περιόρισε για λίγο τα τρομοκρατημένα βλέμματα. Ω ποία ωραιότης αίφνης θα ερχόταν για να απομονώσει την μεγίστη αυτή επιλογή της αρρωστημένης φαντασίας!

· Η παρακμή σε όλες της τις εκφάνσεις απελευθερωμένη από τα τερτίπια των μυστικών δείπνων, άκρως απαιτητική αυτοκράτειρα, ενδεδυμένη με φανταχτερές φορεσιές εκλιπαρεί ακόμα κι αυτή για την αποχώρηση του τοπίου, για να μπορεί να ορίζεται κρυφά, να αποπροσανατολίζει και να ασελγεί. Αλλά ματαίως κρυφογελούν τα όμματα και ματαίως λοιδορούν οι σκεπτόμενοι. Η πρωτοκαθεδρία της ασημαντότητας έχει σφηνώσει στην εξέδρα και ασχημονεί πετώντας γυμνά ευφυολογήματα στους αυλοκόλακες της συμφοράς

· Και πιο κάτω αναζητούν την αισθητική οι διαγραμμένοι από τη ζωή την έκπτωτη με μελαγχολικές σκέψεις και πολυσύνθετες διαθέσεις

· Και περιληπτική η προσπάθεια της ελεύσεως της υπεροχής των αισιόδοξων παραστάσεων και η νοημοσύνη υπέργηρη πνέει τα λοίσθια. Κακοφωνία ολκής το πέταγμα της αγριόχηνας στο κέρινο στερέωμα και πυροτεχνήματα τα τεχνάσματα των σκήπτρων!

· Προηγμένη μορφή επικοινωνίας το πάθος έχει αποσυρθεί εδώ και καιρό στα κλειστά δωμάτια του χρόνου. Μόνο κάποιες λέξεις αδιόρθωτες προσπαθούν να χωρέσουν σε ένα φιλί.

· Ακροστασία η διαίσθηση ευθύνεται για την κατολίσθηση και ένα ανασηκωμένο πόδι έτοιμο για το λάκτισμα. Ανούσιες μεταγραφές στα πρωτοσέλιδα, και έκθεση διεθνής η απρονοησία. Και μέσα στον παφλασμό των επιχειρημάτων και των νομοταγών εκδηλώσεων οι εκλογή πλησιάζει σαν κακό όρνεο να απογυμνώσει τους κατέχοντες τους θρόνους και να τοποθετήσει σε στάση αναμονής τους διεκδικούντες τα υπερώα. Μια διαδοχή απέλπιδα, μονότονη και εκ των προτέρων προβλέψιμη

· Και στις καταιγίδες οι βροντές αντιμάχονται τους κεραυνούς και ο γυμνοσάλιαγκας κάτω απ το πλατύ φύλο αφουγκράζεται το θόρυβο της ίδιας φωνής

· Οι εντυπωσιακοί επίλογοι δέσμευσαν τις αράδες, θα ξεφωνήσουν τα προσανατολισμένα ζωύφια, θα ξαναβρούν το δρόμο τους οι χαμένες ταυτότητες

· Ομώνυμα κλάσματα με διαφορετικούς αριθμητές τα δρώμενα και τα τραγούδια ξεσπαθώνουν τη μοναξιά τους

· Μια παράγραφος ακόμα πριν γραφτεί το ψευδώνυμο και το διέκπτωμα συναντά αντώνυμα την απομάρανση

· Η απέλευση της κατευθυνόμενης επιλογής ενθουσιάζει το γήπεδο.

· «Αλλιώς ονειρευόμουν τον Ολυμπιακό», φωνάζουν οι συναθροιζόμενοι αφήνοντας το ρήμα να κατευθύνει την οργή μέχρι τα σύννεφα

· «Και μετά τι έγινε με τα σκυλιά? Έφαγαν το κόκκαλο?» Ρώτησε με γουρλωμένα μάτια

· Καμιά απάντηση απ την γερασμένη διήγηση

· Τα φώτα μισόκλεισαν τα βλέφαρα, οι μάσκες έπεσαν οι θεατρίνοι υποκλίθηκαν, το χειροκρότημα των πρώτων καθισμάτων ακούστηκε διστακτικό, η κουρτίνα έκλεισε και οι πλάτες έγραψαν το τέλος αυτής της απογοητευτικής αναπαράστασης

· Κρατώντας σφιχτά απ το χέρι την απορία άφησε την ιστορία να γράψει με τα δικά της σκληρά γράμματα

· Τέλος!

λοξός

loksos@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια: