λοξός ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ 4/2/2010

· Προαναφώνημα!

· Έτσι λοιπόν είχε η υπόθεση

· Ο Ντε Βιλπάν ήταν πρωθυπουργός με πρόεδρο το Σιράκ και το Σαρκοζί υπουργό εσωτερικών. Και οι δυο αγαπούσαν τρελά εκείνη την πλανεύτρα με τα μεγάλα μάτια. Εξουσία τη λέγαν οι στερημένοι. Προεδρία οι χορτάτοι.

· Ο Ντε Βιλπάν είναι ακριβώς όπως δεν είναι ο Σαρκοζί. Ψηλός, όμορφος, με φοβερές σπουδές, από καλή οικογένεια, κολλητός του Σιράκ και συγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων με πρωταγωνιστή κυρίως το Ναπολέοντα.

· Άρα ο κοντός τον μισεί.

· Με την υπόθεση Κλιάρστριμ, ο Σαρκοζί πίστεψε ότι χτύπησε την αχίλλειο πτέρνα του Ντε Βιλπάν, εξαφανίζοντάς τον από την πολιτική ζωή και κυρίως από τη δυνατότητα να είναι υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας το 2012

· Η υπόθεση αυτή αφορά κάποιες λίστες με ονόματα Γάλλων που έβγαζαν χρήματα στο εξωτερικό. Μέσα σ' αυτά ήταν και το όνομα του Σαρκοζι . Από λάθος!

· Ο Γάλλος πρόεδρος σε μια συνέντευξη το φθινόπωρο λαλώντας ως μεγαλοπρεπής πετεινός φωτογράφησε τον ένοχο

· Έγινε χαμός, τον κατηγόρησαν πως προδικάζει το αποτέλεσμα και επηρεάζει τους δικαστές

· Η τελική απόφαση βγήκε τη μέρα των γενεθλίων του Σαρκοζί Ο Ντε Βιλπαν αθωώθηκε πανηγυρικά, δηλώνοντας ότι η δικαιοσύνη υπερίσχυσε της πολιτικής.

· Αντιθέτως η Μεγαλειότητα της ακροστασίας, μην περιμένοντας αυτήν την εξέλιξη, δήλωσε, πως σέβεται την απόφαση και δεν θα ασκήσει το δικαίωμα της εφέσεως

· Αλλά εισαγγελείς και δικαστάδες, υπογείως υποκινούμενοι, απ ότι λένε οι κακές γλώσσες, από τον βραχύσωμο, θα ξαναδιαβάσουν τα κείμενα.

· Γιατί ο αυτοκράτωρ είναι ο κοντός και κανείς άλλος!

· Όσο για το κτήριο της Σεβινί στο Μαρέ είναι, the place to be, όπως είναι η ελληνική απόδοση του «ιδανικού μέρους», για τους εραστές της κατακαημένης γλώσσας Η κατάληψη συνεχίζεται και όλος ο καλός πολιτικός κόσμος περνάει από κει, όχι τόσο για να συμπαρασταθεί, αλλά για να γίνει μέρος της επικαιρότητας

· Και ενώ συνέχιζα να απασχολώ το νου μου με τις απίστευτες ιστορίες των κραταρχών, μου ήρθε στο νου μια φράση της γιαγιάς της Κυριακούλας, όταν έβγαινε η ξαδέρφη μου στο δρόμο.

· «Άλλαξες βρακί μάτια μου». Και τότε μικρός, πίστευα ότι εξυμνούσε την καθαριότητα. Τώρα που μεγάλωσα κατάλαβα ότι εξυμνούσε τις συνευρέσεις των αισθήσεων.

· Κι αυτός ο Σαμαράς τι ξεπατικωτούρα είναι. Ασύλληπτο! «Δεν χρωστάω σε κανέναν και τίποτα». Δε γίνεσαι πρωθυπουργός βρε Αντώνιε αναμασώντας τις ίδιες φράσεις με τον Γεώργιο. Περνά ο καιρός, περνούν κι οι μέλισσες παραδίπλα.

· Δεν χρωστά ο ένας δε χρωστά ο άλλος. Μόνο εγώ χρωστώ παντού και ολούθε. Ουδείς μεγαλοσχήμων!

· «Τυχερή η Ελλάδα που έχει έναν πρωθυπουργό αφοσιωμένο», αναφέρει ο Αμερικανός νομπελίστας Στίγκλιτς. Και απορώ γιατί, είμαι τυχερός με την εφαρμογή του αυτονόητου. Ίσως γιατί δεν εφαρμόζεται ποτέ!

· Κατά τα άλλα την έκλεψε την παράσταση ο Παπανδρέου και όπως έχουν διαμορφωθεί τα σφυρίγματα θα παίρνει το πρωτάθλημα για πολλά χρόνια.

· Επίρρημα!

· Και ενώ ο Ήλιος έπαιζε κι ο κόσμος καιγόταν, η μισή Ελλάδα ασχολείται με τις διακοπές των δεσμών και η άλλη μισή με τίποτα. Είναι να τραβάς ό,τι μπορεί να ξεχωρίσει.

· Μεσημέρια και Άγιος ο θεός

· Κι εκείνη η θύελλα που περιμένω μέρες τώρα να έρθει, ακόμα να φανεί. Κάπου θα κοντοστάθηκε μονολόγησα, αφήνοντας τη σκέψη μου να ασελγήσει, συλλογιζόμενος εκείνη την κρυμμένη ξανθιά μπούκλα!

Μυογράφημα

· Έπιασα τις φωνές από το απέναντι μπαλκόνι.

· Εκείνη ευτραφής και τσαχπίνα φορούσε ένα διάφανο λευκο και άφηνε τις δίπλες της να πέσουν και να κάνουν πλισέ το απέριττο. Εκείνος μουστακαλής άπλυτος με κοιλιά που έκρυβε το λουρί και μια οδοντογλυφίδα στο στόμα

· Στο σαλόνι. Μια σιδερώστρα μια λεκάνη με σώβρακα σεντόνια και κάτι κιλότες σατέν με άστρα και φεγγάρια για να φτιάχνουν τη φαντασίωση μετά το βραδινό κατσικάκι με πατάτες στο φούρνο

· Στο πλάι ένα σκρίνιο. Μια φωτογραφία με μια καρδιά και μέσα το αρσενικό. Ενθύμιο από το στρατό. Παράσημο βαρβατίλας της εθνικής οδού.

· Απέναντι η τηλεόραση, οθόνη γίγαντας, να μεγαλώνουν οι εκπομπές να νιώθεις ότι είσαι μέσα. Να αναπνέεις με την οικοδέσποινα να αναστενάζεις με τον πόνο της.

· Σίδερο, μάσημα της οδοντογλυφίδας και επιφωνήματα. Απόηχοι εντυπώσεων

· Κάτι ρεψίματα αναστεναγμοί από το αρσενικό προκαλούν μάλλον την αδιαφορία στην τροφαντή που προσηλωμένη μια στα ρούχα, μια στο κουτί αναλίσκεται σε μορφασμούς αναλυτικούς για την ζωή της διπλανής παρουσιάστριας.

· Εικονική ορθογώνια πραγματικότητα μέσα στις εποχές της ανάπτυξης των τηλεοπτικών ιδεών.

· Και στα περίπτερα αναρτημένοι τίτλοι προσέγγισης, εικόνες πρωτοσέλιδες των τραγικών γεγονότων που διαδραματίσθηκαν σε κάποια πολυτελή βίλα, με πισίνα και κάμποσα εκατομμύρια.

· «Μου έφαγες τη ζωή, χαμένη πήγα», στριγγλίζει η χοντρή την ώρα που το σίδερο έκαιγε την μανταρισμένη κάλτσα.

· Η οδοντογλυφίδα πετάχτηκε, ένα άι σιχτίρ ακούστηκε

· Και στην οθόνη άρχισαν οι διαφημίσεις της όμορφης ζωής που διατρέχουμε.

Υπόλοιπο αισθήσεων

Πράσινο μήλο

Δαγκωμένο μήλο

Και η απουσία βιαστική φρόντισε το πέταμα στο άδειο σιντριβάνι της μεγάλης πόλης

Πιο πέρα δυο αποτσίγαρα ενισχύουν την παρακαταθήκη της στιγμής

Και μια Δανάη δεν περιμένει πια τη βροχή από το σκέπασμα του ουρανού

Γιατί οι μεταμορφώσεις του απρόσμενου είναι οι χρυσές σταγόνες που κάνουν το νου να σφαδάζει από τον πόνο

Απουσία του σώματος

Ενέχυρο αφήσαν οι αισθήσεις τη γεύση και απομονώθηκαν

Και το υπόλοιπο της διαδικασίας μοναχικό καταγίνεται καταρρακωμένο στο έδαφος

Και ο όφις ο κατηραμένος, των πειρασμών η μεταμφίεση, ανοίγει την πόρτα της σημαντικότητας των πεταμένων σημείων

Στο τσιμέντο εκεί που περιφέρεται η οδύνη των αχθοφόρων των σωμάτων του περιττού

Και ενώ στο απέναντι παγκάκι στην άκρη της πλατείας ένας Δίας γυροφέρνει τα ζωηρά μάτια του εφήμερου, ντύνοντας το σύννεφο με ένα χαμόγελο χρυσής βροχής

loksos@gmail.com